06.01.2016Arabska krew - Tanya Valko

Witajcie.
Dwa dni temu skończyłam czytać kolejną książkę i o tym właśnie chciałam Wam powiedzieć :)😊 może kogoś skuszę do przeczytania...

arabska-krew-b-iext7830406.jpg

To kolejna część Arabskiej Sagi.
Opowiada o dalszych losach Doroty i Marysi, które odnalazły się po latach, ale wybrały się w rodzinne strony w złym momencie.. a mianowicie kiedy to na terenach Libii wybuchła rewolucja.

Według mnie ta część jak dotychczas jest najlepsza ze wszystkich. Jestem pod ogromnym wrażeniem, czytając targały mną różne emocje. Przeżyłam wiele wzruszeń, pojawiały się łzy ale i złość.

Mimo obszernych rozmiarów przeczytałam ją bardzo szybko.
Szczerze polecam wszystkim, bo saga nie jest tylko dla Kobiet.. ale pamiętajcie aby przeczytać najpierw dwie poprzednie części :)😊 to jest konieczne aby wiedzieć, kto jest kim i jaką miał przeszłość.

Pozdrawiam i do następnego razu :)😊


arabska-krew-b-iext7830406.jpg arabska-krew-b-iext7830406
jpg, 13 KiB, 200x280
Komentarze

Brak komentarzy


Dodaj komentarz
Meggy
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo