11.03.2014Recenzja: Jodi Picoult - Głos serca

Witajcie!

Dzisiaj skończyłam czytać pierwszą książkę Jodi Picoult, pod tytułem "Głos serca" - pewnego dnia postanowiłam, że przeczytam wszystkie książki tej Pani ;)😉

glos.serca.jpg

Nie chcę tutaj pisać konkretnie o czym ona jest dlatego aby nie zdradzać Wam tego co najciekawsze! :)😊

Powiem tylko, że powieść doskonale wpisuje się w moje motto książkowe: "Ksiązka powinna zachwycić mnie od pierwszej strony". Wciągnęła mnie niesamowicie!

Jeśli lubicie powieści o kolejach losu zwykłych ludzi, o problemach które mogą spotkać każdego z nas, o przygodach, miłości, o trudnościach dokonywania wyborów w życiu codziennym... zachęcam.

Książka jest napisana w bardzo ciekawy sposób. Jedno wydarzenie widziane oczami różnych bohaterów, zetknięcie się z różnymi punktami widzenia tej samej kwestii...
Przestrzegam, że należy czytać uważnie, aby się nie pogubić :)😊

Literatura raczej kobieca :)😊 Szczerze polecam!

Teraz kończę "Czas pogardy" Spakowskiego, a potem przede mną jeszcze dwie inne pozycje, ale już niebawem sięgnę po kolejną książkę Pani Picoult.

Pozdrawiam serdecznie!


glos.serca.jpg glos.serca
jpg, 93 KiB, 400x637
Komentarze

Brak komentarzy


Dodaj komentarz
Meggy
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo