Łemkowie w historii i kulturze Karpat

Inne tytuły:
Łemkowie w historii i kulturze Karpat Cz. 1
Redakcja:
Jerzy Czajkowski
Wydawcy:
Muzeum Budownictwa Ludowego (1992-1995)
Editions Spotkania (1992)
ISBN:
83-85195-59-9
Autotagi:
druk
książki

Gdy przed przeszło pół wiekiem Kazimierz Sosnowski pisał, że „trzeba dla szerokiego ogółu odkryć walory Łemkowszczyzny”, było wiadomo, że istnieje w Polsce region etnograficzny, który wyróżnia się pod wieloma względami, a przede wszystkim etnicznym. Poczucie odrębności etnicznej u Łemków nie było jeszcze powszechne, ale było już na tyle silne, że wywołało regionalizm łemkowski, który był najlepszym świadectwem istnienia Łemków i ich ojczyzny w Beskidzie Niskim i Sądeckim, którą zamieszkiwali od przeszło pół tysiąca lat. Ich przodkowie przyszli tu — początkowo jako pasterze z odległych Bałkanów, później zmieszani z Rusinami rolnicy — i skolonizowali góry, które dzieliły królestwo polskie od królestwa węgierskiego...
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo