Moje Bronowice, mój Kraków

Autor:
Maria Rydlowa (1924-2021)
Wyd. w latach:
2013 - 2025
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
Więcej informacji...
4.8 (4 głosy)

Wspomnienia Marii Rydlowej – prawdziwa skarbnica wiedzy o międzywojennych Bronowicach i młodopolskiej przeszłości Krakowa

Osobista opowieść autorki, pochodzącej z bronowickiej chłopskiej rodziny – o dzieciństwie i młodości w Bronowicach Małych, o Krakowie w czasie okupacji i latach powojennych, naznaczonych terrorem stalinowskim, o edukacji, przyjaźniach i życiu codziennym.

Bardzo ciekawe są rozdziały o bronowickich Żydach, o życiu w czasie wojny i po wojnie w sławnej Rydlówce, o służbie w Armii Krajowej. W książce przewija się mnóstwo znanych postaci, w tym postaci kobiet - Anny Rydlówny (pielęgniarki i pedagoga, siostry poety Lucjana Rydla), Teresy Kulczyńskiej (krakowianki, córki profesora UJ, pielęgniarki i społecznicy, autorki podręczników) i Pepy Singer (córki bronowickiego karczmarza, będącej pierwowzorem Racheli z Wesela Wyspiańskiego). Te trzy sylwetki kobiet z różnych środowisk społecznych dobrze ukazują zarówno bronowicką, jak i krakowską przeszłość, autorka zaś, pochodząca z ciekawie opisanej chłopskiej rodziny, jak gdyby jednoczy swoją opowieścią te trzy sfery, dzisiaj już słabo rozpoznawalne.

Książka barwna, pełna ciekawych anegdot o ludziach zamieszkujących przedwojenne Bronowice, wieś obrosłą literacką legendą, bogato ilustrowana fotografiami z prywatnego archiwum autorki.

Posłowie Jana Rydla.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Bardzo wielką radość i przyjemność czytania sprawiła mi książka Marii Rydlowej pt. „Moje Bronowice mój Kraków”. Książka ta jest cenną skarbnicą wiedzy o historii Bronowic i Krakowa. Zaintrygowały mnie szczególnie dzieje rodziny Trąbków i Rydlów wpisane w historię i literaturę Polski, widziane oczami rodowitej Bronowiczanki, Marii Trąbki, późniejszej żony Jacka Rydla, wnuka słynnego poety młodopolskiego Lucjana Rydla, uwiecznionego w dramacie „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego. Maria Rydlowa jest opiekunką słynnej Rydlówki – Muzeum Młodej Polski w Krakowie, w czasie II wojny światowej była żołnierzem AK, po wojnie pracowała w Wydawnictwie Literackim. • Autorka barwnie opisuje losy swojej rodziny: kochanej babci Katarzyny, surowej, wymagającej matki Stanisławy i ojca Karola - społecznika. Dla czytelników kochających literaturę młodopolską ważne będzie przedstawienie losów bohaterów „Wesela”: Lucjana Rydla, Racheli, czyli Józefy Singer oraz Haneczki - Anny Rydlówny. Walorem książki jest także piękny literacki język oraz ciepły, nastrojowy, sentymentalny klimat wspomnień, nawiązujący do głębokich uczuć religijno-patriotyczno-rodzinnych. Każdy znajdzie w tym bogactwie treści coś dla siebie. Jest to książka dla czytelników lubiących wartościową, mądrą literaturę.acz
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Maria Rydlowa (1924-2021)
Posłowie:Jan Rydel
Wydawcy:Wydawnictwo Literackie Oficyna Literacka Noir sur Blanc (2013-2025) Legimi (2016) NASBI (2013) IBUK Libra (2013) Wydaw. Literackie (2013) ebookpoint BIBLIO (2013)
ISBN:978-83-08-05237-2 978-83-08-05295-2 978-83-08-05300-3 978-83-08-08428-1 978-83-08-08809-8
Autotagi:autobiografie biografie dokumenty elektroniczne druk e-booki elementy biograficzne książki literatura literatura faktu, eseje, publicystyka rodzina zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 17 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo