Księga herbaty

Tytuł oryginalny:
Book of Tea
Autor:
Kakuzō Okakura (1862-1913)
Przedmowa:
Krystyna Okazaki (1942-2008)
Tłumaczenie:
Maria Kwiecieńska-Decker
Maria Kwiecińska
Ilustracje:
Wiesław Rosocha (1945-2020)
Wydawcy:
Etiuda (2004)
Państwowy Instytut Wydawniczy (1986-1987)
ISBN:
83-06-01189-9, 83-88819-99-2
83-09-01189-9
Autotagi:
druk
historia
książki
5.0

"Księga herbaty", napisana z myślą o amerykańskich czytelnikach, zdobyła sobie z miejsca popularność dzięki wykwintnemu, a obrazowemu stylowi i błyskotliwej erudycji. Dziś należy do klasyki eseju, ale wciąż ma swoich wiernych czytelników, zainteresowanych problematyką Orientu. Jednak u miłośników herbaty, książka ta pozostawić musi niedosyt. Nie dowiemy się z niej w końcu, jaki smak ma herbata podawana podczas sławnej ceremonii herbacianej. Bo też nie o herbatę tu właściwie chodzi. Podobnie jak w samej ceremonii herbata jest jedynie symbolem specyficznego rytuału i zbiorowej medytacji, tak i dla Okakury herbata stała się pretekstem dla interesujących i kształcących nieraz rozważań na temat japońskiego, a właściwie wschodniego sposobu myślenia, filozofii, estetyki, sztuki.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo