Wyprawa do Miodocji

Autor:
Małgorzata Gintowt
Ilustracje:
Agata Fuks
Wydawcy:
Oficyna Wydawnicza IMPULS (2008)
IBUK Libra (2008)
ISBN:
978-83-7587-075-6, 978-83-7587-928-5
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
proza
4.0

Pewnego dnia żyrafa Rudolfina stwierdza ze smutkiem, że jej szyja jest stanowczo za długa. Postanawia więc wyruszyć wraz z przyjaciółmi, pszczółką Brysią i hipciem Grubciem, do Miodocji, by tam odnaleźć Królową, która pomoże rozwiązać jej problem. W trakcie podróży przyjaciele przeżywają wiele fascynujących i pouczających przygód. Wreszcie docierają do ogrodu zoologicznego, gdzie przekonują się, że czasem szczęście znajduje się tuż obok. Trzeba tylko umieć je dostrzec. Książeczka jest przeznaczona dla młodszych dzieci. Znajdą w niej wszystko, co lubią: pluszowe zwierzątka, wróżki, duchy, krasnoludki i mnóstwo wciągających przygód. Książeczka ta może być doskonałą lekturą na dobranoc. '
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Małgorzata Gintowt jest autorką książki Wyprawa do Miodocji. Pozycję tę wydało w 2008 roku wydawnictwo Impuls. • Żyrafa Rudolfina jest pluszakiem i należy do Amelki. Pewnego dnia Rudolfina zaczyna narzekać na swoją szyję. Twierdzi, że jest za długa i zazdrości innym pluszakom pięknych i smukłych kształtów. Jej koleżanka, pszczółka Bzysia, próbuje ją pocieszyć. Opowiada jej o Miodocji, gdzie mieszka Wielka Królowa Krawcowa. Mogłaby ona pomóc żyrafie i skróciłaby jej szyję do przeciętnych rozmiarów. Rudolfina jest szczęśliwa. Postanawia wyruszyć w drogę. Towarzyszą jej Bzysia i hipopotam Grubcio. Zanim jednak pójdą szukać królowej, muszą przygotować się do wyprawy. Postanawiają, że Amelką zaopiekuje się Kaczor Kleofas. Rudolfina zastanawia się, co powinna ze sobą zabrać. Odpowiedzi szuka w czarodziejskim pamiętniku. Okazuje się, że najważniejszy jest parasol. Na szczęście Rudolfina ma takowy i może ruszyć w drogę. Jednak podróż nie jest łatwa – przyjaciele spotykają różne przeszkody i przeżywają rozmaite przygody. Na szczęście mogą liczyć na siebie i na magiczny pamiętnik. • Książka opowiada o przygodzie, jaką przeżyły pluszaki małej dziewczynki. Ich wyprawa do Miodocji obfitowała w różne spotkania, poznały wiele ciekawych stworzeń, wykazały się sprytem i odwagą. Przy okazji nauczyły się wielu rzeczy – o tym, że przyjaźń jest bardzo silna, bycie innym bywa plusem, a praca w grupie może uratować z opresji. • W książce poza narracją i dialogami znajdziemy partie pisane inną czcionką. To rymowane piosenki, zaklęcia i wierszyki. Część z nich pochodzi z czarodziejskiego pamiętnika Rudolfiny. Nie jest to zwykła książka – znajdują się w niej cenne rady, które pomogą zabawkom w wielu sytuacjach. • Dodatkowo znajdziemy tu obrazki. Są to proste rysunki autorstwa Agaty Fuks. Składają się głównie z linii, nie są kolorowe, przypominają bardziej kolorowankę niż dodatki do książki z opowieścią. Początkowo byłam zaskoczona takimi obrazkami, jednak potem stwierdziłam, że to świetny pomysł, bo po zakończonej lekturze dzieci mogą jeszcze raz wykorzystać książkę, kolorując rysunki. • Czcionka jest duża, a rozdziały krótkie, dlatego dziecko świetnie poradzi sobie z samodzielnym przeczytaniem lektury. Historia jest mądra i można z niej wynieść kilka ważnych lekcji. Przygody są zróżnicowane. Pomysł na bohaterów-zabawki może być dla dzieci ciekawy, bo pokaże im, że ich pluszaki też mają uczucia i trzeba je szanować. Wprowadzenie postaci fantastycznych jak duch czy krasnoludek, sprawi, że dzieci będą mogły pobudzić swoją wyobraźnię. • Ogólnie książka jest ciekawa. To lektura dla młodych czytelników, którzy chcą przeczytać o przygodach przyjaciół-zabawek. Poza tym rodzice nie muszą się martwić, że w pozycji tej znajdzie się coś, czego dziecko nie zrozumie. Napisana jest lekko, ma prosty język, a obrazki urozmaicają całość. • Polecam tym, którzy szukają książeczki dla swoich pociech. Pomysł jest ciekawy, historia pobudza wyobraźnię i uczy. Na pewno spodoba się maluchom. A na dodatek po przeczytaniu będą mogły one pokolorować rysunki. Dwa w jednym – książka i kolorowanka.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo