Zielona mucha:

i inne opowiastki dla tych, co nie chcą zasnąć

Tytuł oryginalny:
Mosca verdolina
e altre storie per chi non vuol dormire,
Autor:
Giorgio Parisi
Ilustracje:
Camilla Pintonato
Tłumacz:
Elżbieta Derelkowska
Wydawca:
Zysk i Spółka Wydawnictwo (2025)
ISBN:
978-83-8335-708-9
Autotagi:
druk
ikonografia
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań

Przygoda, nauka i magia w jednym! Czarujące historie nie tylko na dobranoc Co ma zrobić dziadek, kiedy żadne z jego wnuków nie chce jeszcze spać? Opowiedzieć bajkę! I to nie byle jaką! W ten sposób dzieci poznają fascynujące historie o świecie przyrody, nauki i o emocjach. Od opowieści o czarownicy z lasu po historię o zielonej musze i wilku – każda z bajek jest pełna ciepła, humoru i mądrości, a także zawiera naukowe ciekawostki. Zielona mucha umiejętnie łączy zabawę z nauką, a ilustracje Camilli Pintonato dodają książce kolorów i magii, sprawiając, że każda strona ożywa [opis wydawcy].
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo