Uczmy się. Emocje

Wydawca:
Tactic (2023)
Autotagi:
gry i zabawki
obiekty trójwymiarowe
Źródło opisu: Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu Filia w Środzie Wlkp. - Katalog księgozbioru - Filia Środa Wlkp.

Pięknie ilustrowana układanka pełna uczuć i emocji. Przy wspólnym układaniu porozmawiajcie o radości, rozczarowaniu, łzach szczęścia, ciekawości, zazdrości i wielu innych uczuciach, korzystając z kart z pytaniami. Czy ktoś jest przestraszony? Co się mogło stać? Ile śmiejących się dzieci znajdziesz? Tyle emocji, tyle odpowiedzi na jedno proste pytanie - jak się dziś czujesz?. Dzięki tej układance-zgadywance z elementem gry, dzieci mogą nauczyć się rozpoznawać oraz rozumieć swoje emocje i uczucia poprzez zabawę! Wyszukiwanie, liczenie, zgadywanie i rozmawianie uczmy się o emocjach i rozwijajmy umiejętności percepcyjne przy wspólnej zabawie!
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo