Titek i wulkan złości

Autor:
Urszula Młodnicka-Kornaś
Ilustracje:
Agnieszka Waligóra
Wydawcy:
Czytalisek (2025)
Grupa Wydawnicza Helion
ISBN:
978-83-289-2512-0
Autotagi:
druk
ikonografia
komiksy i książki obrazkowe
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Wola m.st. Warszawy - Katalog centralny

Emocje są naszą naturalną reakcją. Nie ma złych ani dobrych emocji. Każda z nich niesie ze sobą informację, że coś, co się wydarzyło lub ma się wydarzyć, jest dla nas ważne. To samo dotyczy złości. Dzieci wyrażają złość bardziej intensywnie niż dorośli. Krzyczą, płaczą, rzucają przedmiotami, kładą się na podłodze, a nawet biją innych, a to dlatego, że nie mają jeszcze umiejętności panowania nad emocjami Co więcej, często nie wiedzą, co się z nimi dzieje ani jak to nazwać. Przeczytajcie wspólnie "Titek i wulkan złości" i znajdźcie swój sposób radzenia sobie ze złością.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo