Niewidzialne rany:

jak zadbać o siebie, kiedy w dzieciństwie nikt cię tego nie nauczył

Autor:
Andżelika Dominiak-Banach
Ilustracje:
Patrycja Niewiadomska
Wydawca:
Publicat Wydawnictwo
ISBN:
978-83-271-2745-7
Autotagi:
druk
książki
podręczniki
poradniki
rodzina
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Ochota m.st. Warszawy - Katalog centralny

Doświadczasz czasem poczucia wewnętrznej pustki, odczuwasz lęk przed zależnością od innych lub nie potrafisz dbać o własne potrzeby? Zastanawiasz się, skąd w Tobie żal czy niskie poczucie własnej wartości? Ta książka jest dla Ciebie! Autorka tłumaczy, czym są zranienia, blizny i zaniedbania emocjonalne, których źródło znajduje się w dzieciństwie. Dostarcza narzędzi pomocnych w tworzeniu bliskich relacji z innymi ludźmi, ale też ze sobą. Poradnik może być drogowskazem, jak zadbać o siebie, kiedy nikt nas tego nie nauczył w domu rodzinnym – dla osób DDD, DDA i nie tylko [opis wydawcy].
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo