Jania i Iwo:

opowieść o przyjaźni

Autor:
Małgorzata Roman-Zakrzewska
Ilustracje:
Patrycja Pawlik
Wydawca:
Wydawnictwo Literówka (2025)
ISBN:
978-83-958159-8-0
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
4.0

Jania i Iwo mają siedem lat i znają się od zawsze. Za chwilę pójdą do pierwszej klasy. Ta relacja przynosi obojgu wiele wzruszeń, śmiechu, ale też tych smutniejszych doświadczeń. Razem się bawią, razem wspinają się na ulubione drzewo i robią sobie niespodzianki. Szarlotka na parapecie, kot wpuszczony przez okno, wycieczka na lotnisko. Ich pomysły nie mają końca. Aż pewnego dnia…
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • "Jania i Iwo" to bardzo dobra alternatywa dla fanów słynnych "Dzieci z Bullerbyn" Astrid Lindgren. Opowiada o niesamowitej przyjaźni dwojga sąsiadujących ze sobą dzieci. Jania i Iwo niemalże wszystko robią wspólnie. Dzień bez siebie nawzajem, to dzień stracony, zupełnie nieudany. Dzieci wspólnie się bawią, razem jadają, bywa że od czasu do czasu spędzają też dni w oddaleniu od domu. Mają wspólne sekrety i wiedzą o sobie nawzajem naprawdę bardzo wiele. Każdy z nich ma również młodsze rodzeństwo. Ich wzajemna relacja jest pełna ciepła, empatii, szacunku, zrozumienia, czasami towarzyszy jej także tęsknota i smutek. Ale dzieje się tak raczej bardzo rzadko. Historia przedstawiona przez autorkę jest godna polecenia. To bardzo dobrze opowiedziana, urzekająca rzecz, z której emanuje niesamowite dobro i miłość. Są to cechy, które wyróżniają ją na tle pozostałych książek dla dzieci o podobnej tematyce. Zatem polecam.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo