Pasterzy jest coraz mniej:

reportaż z Krety

Inne tytuły:
Reportaż
Autor:
Thomas Orchowski
Wydawca:
Wydawnictwo Czarne (2025)
Wydane w seriach:
Reportaż (Wydawnictwo Czarne)
ISBN:
978-83-8396-131-6
Autotagi:
druk
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
sprawozdania
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna im. Juliana Ursyna Niemcewicza w Dzielnicy Ursynów m. st. Warszawy - Katalog księgozbioru
2.5 (2 głosy)

Thomas Orchowski sprawnie łączy opowieść o współczesnej Krecie z burzliwą historią wyspy, którą ukształtowały wpływy wielkich imperiów i kultur: minojskiej, bizantyjskiej czy osmańskiej. To książka o miejscu, w którym czas się zatrzymał. Na dobre i na złe. Kreta z reportaży Thomasa Orchowskiego ma zapach potu, kawy i papierosów. Po wąskich uliczkach Chanii błąkają się dzikie koty. Chłopcy całymi dniami kopią piłkę wśród tumanów kurzu, a starzy mężczyźni przesiadują w kawiarniach i grają w karty, popijając tsikudiję. Przed uważnym podróżnikiem Kreta odsłania jednak inne, mniej romantyczne oblicze. Siga siga, greckie niespieszne życie, toczy tu nierówną walkę z masową turystyką. W malowniczych górskich wioskach kwitnie handel bronią i narkotykami. Krwawe wendety są niemal równie częste jak trzęsienia ziemi, do których wszyscy tu przywykli.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Pasterzy jest coraz mniej. Reportaż z Krety • Autor: Thomas Orchowski • Moja ocena: ★★★★★☆☆☆☆☆ (5/10) • „Pasterzy jest coraz mniej” to książka, wobec której miałem dość wysokie oczekiwania — już samo wydanie, estetyczna okładka i zapowiedź reportażu z jednej z najbardziej fascynujących wysp Morza Śródziemnego sugerowały głęboką, wielowarstwową opowieść o Krecie, jej tradycjach i ludziach żyjących z pasterstwa. Niestety, w praktyce publikacja okazała się daleka od tego, czego można by się spodziewać. • Największym rozczarowaniem jest sam tytuł, który sugeruje temat przewodni zupełnie nieobecny w treści lub potraktowany jedynie marginalnie. To paradoks — tytuł i okładka są jednocześnie najciekawszym i najbardziej mylącym elementem całej książki. Zamiast spójnego reportażu o ginącym zawodzie czy zaniku tradycyjnego krajobrazu kulturowego Krety, dostajemy zbiór tekstów, które sprawiają wrażenie luźno połączonych, przypadkowych, momentami niemal chaotycznych. • Nie można jednak odmówić autorowi talentu językowego — styl Orchowskiego jest żywy, lekko poetycki, czasem nawet sugestywny. To on ratuje tę książkę przed jednoznacznie negatywną oceną. Niestety, jako całość publikacja pozostawia uczucie niedosytu, a nawet lekkiego zagubienia. Wydaje się, że temat wymagał innej konstrukcji, większej dyscypliny oraz lepszego skupienia na głównym wątku, który ostatecznie nigdy nie wybrzmiał. • To lektura, po którą można sięgnąć z ciekawości — zwłaszcza jeśli interesuje nas współczesna Kreta i język reportażu — ale trudno uznać ją za publikację w pełni udaną. • 📖 23:21 · 09.12.2025 · 110/2025
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo