Repatrland'45:

drogi Polaków na Ziemie Odzyskane

Autor:
Tomasz Bonek
Wydawcy:
Znak Horyzont (2025)
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak
ISBN:
978-83-8367-818-4
Autotagi:
druk
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna im. Juliana Ursyna Niemcewicza w Dzielnicy Ursynów m. st. Warszawy - Katalog księgozbioru
4.0

Nazwano ich repatriantami, wrzucono do tygla i próbowano przetopić na jednolitą masę. Jedni jechali tu z niemieckich obozów koncentracyjnych, bo nie mieli dokąd wracać – ich domy po wojnie nie stały już w Polsce. Innych przez Syberię wygnano z Kresów Rzeczypospolitej. Byli też i tacy, którzy sami wyruszyli w podróż w nieznane z centralnej Polski, Podhala i Wielkopolski. Łączyło ich tylko jedno – wszystkich propagandziści przekonywali, że przybywają na bogate „Ziemie Odzyskane”. Ale one okazały się „dzikim zachodem”, obcą planetą. Ich trudnych przeżyć nie dało się opisać wykwintnym językiem poematów. Odtwarzali więc swoje doświadczenia, jak tylko potrafili i czuli – każdy inaczej, ale zawsze całym sobą. Oto opowieści o naszych przodkach przybywających od 1945 roku na nową „ziemię obiecaną”, nie do szklanych, lecz ceglanych, poniemieckich domów i kamienic. Do kosmopolitycznego Repatrlandu, w którym mieli zatrzymać się tylko na chwilę, a zostali na pokolenia.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • „Repatriant '45. Drogi Polaków na Ziemie Odzyskane” • Autor: Tomasz Bonek • Moja ocena: 7/10 • Tomasz Bonek w swojej książce podejmuje niezwykle ważny, a zarazem często pomijany temat powojennych przesiedleń Polaków na tzw. Ziemie Odzyskane. Tytułowe „drogi” rozumiane są tu zarówno dosłownie — jako fizyczne przemieszczanie się ludności — jak i metaforycznie, jako osobiste, społeczne i tożsamościowe przeobrażenia ludzi, którzy znaleźli się w nowej rzeczywistości, z dala od swoich korzeni. • Autor koncentruje się przede wszystkim na indywidualnych losach i wspomnieniach przesiedleńców, pokazując z bliska ich codzienność, niepewność, próby adaptacji oraz dramaty, jakie towarzyszyły im w procesie zasiedlania nowego terytorium. Reportaż ma charakter mocno dokumentalny, a jednocześnie emocjonalnie poruszający — niektóre sceny i obrazy zapisują się w pamięci na długo i skłaniają do refleksji nad tym, jak wysoką cenę zapłacili zwykli ludzie za zmiany granic po II wojnie światowej. • Na uwagę zasługuje również samo wydanie książki. Twarda oprawa, liczne fotografie oraz dbałość o estetykę czynią z niej nie tylko wartościową lekturę, ale również atrakcyjny wizualnie album historyczny. Ilustracje zostały dobrze dobrane i uzupełniają opowieść, pogłębiając jej przekaz. • Nie jest to pozycja pozbawiona niedociągnięć — miejscami książka sprawia wrażenie nieco frag­ment­aryc­znej­, a niektóre wątki mogłyby zostać szerzej rozwinięte. Mimo to uważam, że lektura zasługuje na uwagę, zwłaszcza dla osób zain­tere­sowa­nych­ historią społeczną Polski w okresie powojennym. • Publikację zdecydowanie polecam — to solidny reportaż, który przybliża mniej znane, ale niezwykle ważne aspekty powojennego losu Polaków. • ** 19:26 * 05.08.2025 * 69/2025 *
    +2 wyrafinowana
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo