• „Repatriant '45. Drogi Polaków na Ziemie Odzyskane” • Autor: Tomasz Bonek • Moja ocena: 7/10 • Tomasz Bonek w swojej książce podejmuje niezwykle ważny, a zarazem często pomijany temat powojennych przesiedleń Polaków na tzw. Ziemie Odzyskane. Tytułowe „drogi” rozumiane są tu zarówno dosłownie — jako fizyczne przemieszczanie się ludności — jak i metaforycznie, jako osobiste, społeczne i tożsamościowe przeobrażenia ludzi, którzy znaleźli się w nowej rzeczywistości, z dala od swoich korzeni. • Autor koncentruje się przede wszystkim na indywidualnych losach i wspomnieniach przesiedleńców, pokazując z bliska ich codzienność, niepewność, próby adaptacji oraz dramaty, jakie towarzyszyły im w procesie zasiedlania nowego terytorium. Reportaż ma charakter mocno dokumentalny, a jednocześnie emocjonalnie poruszający — niektóre sceny i obrazy zapisują się w pamięci na długo i skłaniają do refleksji nad tym, jak wysoką cenę zapłacili zwykli ludzie za zmiany granic po II wojnie światowej. • Na uwagę zasługuje również samo wydanie książki. Twarda oprawa, liczne fotografie oraz dbałość o estetykę czynią z niej nie tylko wartościową lekturę, ale również atrakcyjny wizualnie album historyczny. Ilustracje zostały dobrze dobrane i uzupełniają opowieść, pogłębiając jej przekaz. • Nie jest to pozycja pozbawiona niedociągnięć — miejscami książka sprawia wrażenie nieco frag­ment­aryc­znej­, a niektóre wątki mogłyby zostać szerzej rozwinięte. Mimo to uważam, że lektura zasługuje na uwagę, zwłaszcza dla osób zain­tere­sowa­nych­ historią społeczną Polski w okresie powojennym. • Publikację zdecydowanie polecam — to solidny reportaż, który przybliża mniej znane, ale niezwykle ważne aspekty powojennego losu Polaków. • ** 19:26 * 05.08.2025 * 69/2025 *
    +2 wyrafinowana
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo