Paradyzja:

(superprodukcja)

Autor:
Janusz Andrzej Zajdel (1938-1985)
Realizacja:
Krzysztof Zatryb
Przemysław Bawół
Reżyseria nagrania:
Krzysztof Zatryb
Przemysław Bawół
Kompozytorzy:
Krzysztof Zatryb
Przemysław Bawół
Lektorzy:
Paulina Holtz
Jarosław Łukomski
Filip Kosior
Mirosław Neinert
Wydawcy:
Aleksandria Media sp. z o. o (2024)
Legimi (2024)
ISBN:
9788367940047, 978-83-67940-03-0
Autotagi:
beletrystyka
CD
dokumenty elektroniczne
MP3
powieści
proza
słuchowiska
3.0

Słuchowisko z muzyczną oprawą to nowa odsłona Paradyzji – powieści Janusza A. Zajdla.

Myśl co chcesz, ale nie daj się na tym przyłapać.

Paradyzja jest kolonią orbitalną zamieszkiwaną przez ludzi pracujących w kopalniach Tartaru. Jej władze są nieufne wobec obcych i nikogo nie dopuszczają do swojego idealnego świata. Ziemianie, pozbawieni od stu lat wiarygodnych informacji o sytuacji mieszkańców, podejrzewają kierownictwo kolonii o naruszanie praw człowieka i wysyłają wnikliwego literata, który ma napisać książkę o tamtejszej społeczności… Tak naprawdę misja z jaką wyrusza bohater jest zupełnie inna i nikt nie może dowiedzieć się jaki jest jej prawdziwy cel. Dodatkowo sytuacja komplikuje się, kiedy dociera on na miejsce, a to, co tam zastaje, okazuje się skrajnie różne od oficjalnych informacji, głoszonych przez miejscową propagandę.

W jakich kłamstwach pogrążył się odizolowany od reszty ludzkości zakątek Wszechświata? Czy Rinah zdoła przedrzeć się przez cenzurę, rozwikłać tajemnice bezdusznego systemu i cokolwiek zrozumieć z tego co zobaczył?

Powieść została nagrodzona Nagrodą Fandomu Polskiego Sfinks, obecnie znaną jako nagroda im. Zajdla.

Cytat:

Należy zwrócić uwagę, że historia wykazała także powierzchowność innego sądu, wywodzącego się ze starożytności, a głoszącego, iż lud potrzebuje jakoby tylko chleba i igrzysk. Nieraz mogli się przekonać różni późniejsi władcy, że otrzymawszy sam chleb, lud niechybnie zapyta zaraz o masło i wędlinę, bojkotując najatrakcyjniejsze nawet igrzyska.

Cytat:

Najlepsza współczesna fantastyka to ma więc i Janusz to miał. Poczucie misji i świadomość że świat nie jest taki jak się wydaje, a naszą rzeczą jest to odkryć, ujawnić, nazwać. Ten problem wykracza poza doświadczenie komunizmu, które Janusza prześladowało, intrygowało, inspirowało, ale nie odebrało uniwersalizmu jego dziełu i spojrzeniu.

(Maciej Parowski)

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo