Współlokator

Tytuł oryginalny:
Loft
Autor:
Linus Geschke
Tłumacz:
Danuta Fryzowska
Wydawca:
Wydawnictwo Marginesy (2025)
ISBN:
978-83-66500-65-5
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
4.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Brutalne morderstwo, po którym pozostają jedynie ślady zbrodni, a wszystkie poszlaki prowadzą do pary, która w chwili zdarzenia potencjalnie nie miała szans znajdować się na miejscu zbrodni, a pomimo tego wszystkie dowody niezbicie wskazują, ze to jednak oni dopuścili się morderstwa, którego ofiarą stał się ich „ Współlokator”. • Ogrom śladów, wiele poszlak i wyłaniamy się w toku prowadzonego śledztwa perfekcyjny plan działania, potwierdza tylko śledczym, że stawiane przez nich hipotezy mogą a najp­rawd­opod­obni­ej mają stosowne umocowanie w faktach. • Osobne przesłuchania jakim poddawani są zarówno Sarah jaki Marc, mają w głównej mierze potwierdzenie ustaleń śledczych, oraz jak najszybsze złamanie oskarżonych aby sprawę mona było jako rozwiązaną sprawnie zakończyć. • Pomimo rzekomej miłości i oddania pomiędzy partnerami, na pierwszy plan zaczyna mimo wszystko wysuwać się obawa o własne interesy i własne dalsze życie, a co za tym idzie w poszczególnych przesłuchaniach zaczyna się pojawiać drugie dno, które również bardzo mocno mogło mieć wpływ na działania pary. • Czy jednak obie historie, które stały się udziałem Sarah jak i Marc’a zarówno obecnie jak i w przeszłości, stanowią tylko i wyłącznie dla nich punkt zapalny bieżących wydarzeń. • Jakie drugie dno przyjdzie odkryć czytelnikowi biorąc udział w dochodzeniu, z jakiego powodu, jak i przez kogo i czy ostatecznie faktycznie „ Współlokator” został pozbawiony życia…? • Prześwietny, trzymający w napięciu, mega interesujący i z zakończeniem tak nieoczekiwanym, że wciskającym w fotel, tytuł autorstwa Linus Geschke wydany nakładem wydawnictwa Marginesy, to lektura, która zrobiła na mnie maga kolosalne wrażenie. • Już bardzo dawno nie miałam przyjemności obcować z lekturą, w której zakończenie nie było przeze mnie przewidywane przez całą fabułę lektury, a jego ujawnienie zupełnie mnie zaskoczyło i mówiąc kolokwialnie „wcisnęło w fotel”. • Z ogromną przyjemnością polecam tym samym do lektury tytuł „Współlokator”.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo