Tam, gdzie kwitną cytryny

Tytuł oryginalny:
Cognome delle donne
Autor:
Aurora Tamigio
Tłumacz:
Agata Pryciak
Wydawcy:
Książnica (2023-2025)
Publicat
ISBN:
978-83-271-6732-3
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
4.2 (6 głosów)

Jakie dziedzictwo otrzymujemy w darze od babek, matek i kobiet, które żyły przed nami? Pierwszą z kobiet rodziny Maravigliów była Rosa. Urodziła się na początku XX wieku w maleńkiej wiosce w górach, a jej imię okazało się przepowiednią. W świecie mężczyzn, którym wszystko wolno, była niczym kwiat róży: uparta i wytrwała, a kiedy trzeba, potrafiła zaciekle się bronić. Gdy spotkała Sebastiana Quarantę, „jedynego mężczyznę na świecie, który nie miał pojęcia, jak się leje babę”, zdecydowała się uciec z domu. W nowym miejscu razem z mężem otworzyła osterię – lokal, który rozsławił ich na okoliczne wioski [lubimyczytac.pl].
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Trzy pokolenia kobiet. • Wiele dekad historii ich rodziny oraz Włoch, w których przyszło im się rodzić, dorastać, żyć i umierać. • Przeróżne typy osobowości, przeróżne charaktery, ale łącząca ich ta sama krew przodków, buduje niezwykłe więzi między kolejnymi pokoleniami. • Silne, odważne a jednocześnie delikatne kruche podążają za swoimi marzeniami pomimo wielu przeciwności losu, z którymi na przestrzeni kolejnych lat przyjdzie im się zmierzyć. • Z drugiej strony mężczyźni, który powinni być wsparciem i opoką dla poszczególnych bohaterek, ale nie zawsze ich postawa, podejście do kobiet i do życia w całości staje się spełnieniem oczekiwań jakie w tym rodzaju ludzkim pokładają kobiety. • Niezwykle barwna, wielowątkowa opowieść autorstwa Aurory Tamigio pod tytułem „Tam gdzie kwitną cytryny”, wydawnictwa Książnica z pewnością przypadnie do gustu czytelnikom miłującym się w wielopokoleniowych sagach rodzinnych. • Osobiście z dużym zainteresowaniem śledziłam losy bohaterek, chociaż ten rodzaj gatunku literackiego to nie do końca to w czym zaczytuję się na co dzień. • Nie mnie jednak czas spędzony z lekturą mogę zaliczyć do czasu bardzo przyjemnego i niewątpliwie rozwijającego moją literacką wrażliwość na inne, niż moje standardowo ulubione, literackie obszary.
  • Cudowna,mądra,refleksyjna , pochłaniająca.Polecam.
  • przepiękna powieść, polecam zdecydowanie...
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo