Doktorzy z piekła rodem:

przerażające świadectwo nazistowskich eksperymentów na ludziach

Tytuł oryginalny:
Doctors from hell
the horrific account of Nazi experiments on humans,
Autor:
Vivien Spitz (1924-2014) ...
Tłumacz:
Jan Stanisław Zaus
Wydawca:
Wydawnictwo Replika (2005-20013)
Wydane w seriach:
Piekło Obozów
Autotagi:
druk
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
Więcej informacji...
4.0 (2 głosy)

Jedna z najmroczniejszych kart historii. Wstrząsająca opowieść o niemieckich eksperymentach medycznych prowadzonych na więźniach obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej. Autorka była najmłodsza w gronie dziennikarzy relacjonujących przebieg Procesów Norymberskich, podczas których świat poznał szokującą prawdę o zbrodniach oprawców w białych fartuchach. Na podstawie relacji z tychże procesów, wzbogaconych własnymi obserwacjami, powstała zatrważająca książka. Traktuje ona szczegółowo o potwornych zbrodniach popełnionych rzekomo w imię nauki i patriotyzmu. Całości dopełniają unikatowe zdjęcia oraz porażające fragmenty autentycznych protokołów z przesłuchań oskarżonych. "Doktorzy z piekła" rodem to świadectwo upiornej deprawacji ludzkiej natury i ostatecznego tryumfu sprawiedliwości.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Książka ma podtytuł "Przerażające świadectwo nazistowskich eksperymentów na ludziach". • I dokładnie taka jest. Przerażająca. • Pomimo tego, iż tematykę wojenną zgłębiam od lat, to jestem poruszona. • Gdyby zapytać mnie o eksperymenty na ludziach prowadzone przez nazistów, to PIERWSZE, co mi przychodzi o głowy, to oczywiście doktor Mengele. I myślę, że tak odpowie większość. • A ta pozycja zupełnie zmienia mój obraz wojny. Zmienia swoimi porażającymi szczegółami. • Vivien Spitz została wysłana przez Departament Wojny USA do Norynbergi jako dziennikarka mająca dokumentować przebieg procesów nazistowskich zbrodniarzy. A miała dopiero 22 lata i była jedną w niewielu kobiet. Oprócz samego procesu Vivien opisała także życie amerykańskich reporterów w Norymberdze. Brak wygód takich jak ciepła woda czy poczucie stałego zagrożenia życia, to była codzienność w powojennych Niemczech. • A jeśli chodzi o same eksperymenty, to mamy tu cały wachlarz "pseudobadań": eksperymenty z dużymi wysokościami prowadzone w Dachau, eksperymenty z zamrażaniem, malarią, z gazem musztardowym, z sulfanilamidum, z woda morską, żółtaczką zakaźną, z tyfusem, z trucizną, z bombą zapalającą, z ropowicą, polygalem i fenolem oraz sterylizacja. • "Badania" te prowadzone były w różnych obozach przez niemieckich lekarzy. Choć "lekarzy" to w tym przypadku nieodpowiednie słowo: bardziej pasuje "rzeźnicy". Bo jak można nazwać człowieka, który przeprowadza "badania" bez jakichkolwiek zasad na ludziach, którzy zostali zmuszeni do takich działań i traktowani są jak króliki doświadczalne. Jak można zadawać cierpienie drugiemu człowiekowi i spokojnie na nie patrzeć? • Szczegółowość tej książki jest porażająca i jednocześnie godna podziwu. • Autorka przytacza zeznania ofiar, przedstawia wypowiedzi nazistów przed sądem i inne dokumenty procesowe. Zdjęcia są dopełniającym dodatkiem do książki. I dzięki nim można spojrzeć nazistom w oczy... I obejrzeć skutki ich badań w postaci zdjęć ofiar. • W moim odczuciu pokazanie życia reportera poza salą sądową daje pełniejszy obraz tamtego okresu. • Choć spotkałam się z zdaniem, że to minus tej książki. • W ostatnich rozdziałach autorka opisuje swoje życie i to jak ono się zmieniło po wizycie w Norymberdze i jak wpłynęło na nią to doświadczenie. • Książka ta poraża i skłania do refleksji. Osobom szczególnie wrażliwym odradzam. • Zainteresowanym polecam.
  • Książka jest zapisem doświadczeń 22-letniej reporterki sądowej Vivien Spitz, która w 1946 roku przyjechała do Norymbergii by relacjonować przebieg procesów nazistowskich lekarzy oskarżonych o przeprowadzanie eksperymentów medyczntch na więźniach obozów konc­entr­acyj­nych­.Dwudziestu lekarzy i trzech asystentów dla których przysięga Hipokratesa przestała mieć jakiekolwiek znaczenie, którzy dopuścili się straszliwych zbrodni na swoich ofiarach okaleczając fizycznie i psychicznie, z których żaden nie poczuwał się do winy i był przekonany o dobrze wypełnionym obowiązku.Książka to właściwie stenograficzny zapis procesów kiedy to autorka opisuje kolejne przerażające eksperymenty i przedstawia fragmenty zeznań ofiar, chociaż na końcu pokazuje swoje życie po powrocie do Stanów Zjednoczonych gdy prowadziła wykłady na temat Holokaustu.Książka chociaż napisana dosyć chaotycznie warta przeczytania.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:the horrific account of Nazi experiments on humans,
Autorzy:Vivien Spitz (1924-2014) Jan Stanisław Zaus
Tłumacz:Jan Stanisław Zaus
Ilustracje:Jan Stanisław Zaus
Wydawca:Wydawnictwo Replika (2005-20013)
Serie wydawnicze:Piekło Obozów
ISBN:978-83-60383-84-1 978-83-66217-02-7 978-83-66989-37-5 978-83-7674-271-7 978-83-7674-547-3 383-84-7674-547-3
Autotagi:beletrystyka druk książki literatura literatura faktu, eseje, publicystyka reprodukcje
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 33 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo