Autyzm:

co robić (a czego nie)

Autor:
Marco Pontis
Ilustracje:
Carciofo Contento
Tłumacz:
Andrzej Szewczyk
Wydawca:
Harmonia Universalis (2024)
ISBN:
978-83-8309-538-7
Autotagi:
książki
poradniki
publikacje dydaktyczne
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Wola m.st. Warszawy - Katalog centralny

Potrzebujesz skutecznych strategii, jak postępować z dzieckiem z autyzmem w szkole? W tej książce znajdziesz praktyczne porady i sugestie, przedstawione na przykładzie 15 sytuacji wynikających z typowych trudności towarzyszących zaburzeniom ze spektrum autyzmu. Zadbaj o przejrzyste polecenia. Dowiedz się, jak przekazywać informacje, żeby dziecko nie miało trudności z ich zrozumieniem - graj zespołowo. Do wychowania dziecka potrzebna jest cała wioska! Współpraca z innymi nauczycielami i pracownikami szkoły usprawni proces edukacyjny - nie zmuszaj. Uwzględnij indywidualne potrzeby dziecka i jego trudności sensoryczne, a praca w klasie będzie skuteczniejsza i przyjemniejsza. Zawsze pamiętaj, że dziecko z autyzmem może wykazywać zachowania problemowe, ale nie jest dzieckiem problemowym. Marco Pontis wykładowca pedagogiki i dydaktyki specjalnej osób z niepełnosprawnością intelektualną i całościowymi zaburzeniami rozwoju na Uniwersytecie w Bolzano. Od prawie 20 lat pracuje z osobami (i dla osób) z zaburzeniami ze spektrum autyzmu i innymi niepełnosprawnościami złożonymi. Stale współpracuje ze stowarzyszeniami rodzin osób niepełnosprawnych, zajmuje się edukacją rodziców i opiekunów, a także superwizją terapii edukacyjnych opartych na dowodach. Odpowiada za program Centrum CTR dotyczący zaburzeń ze spektrum autyzmu oraz współpracuje z CRS4 (Centrum Badań, Rozwoju i Studiów Wyższych).
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo