Mój słodki aniołku

Tytuł oryginalny:
My sweet angel
Autor:
John Glatt
Tłumacz:
Adrian Napieralski
Wydawca:
Grupa Wydawnicza Filia Sp. z o. o (2022-2024)
Wydane w seriach:
Filia na Faktach
ISBN:
978-83-8357-411-0, 978-83-8357-535-3
987-83-8357-411-0
Autotagi:
druk
elementy biograficzne
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
powieści
sprawozdania
4.0

Lacey Spears trafiła na pierwsze strony gazet w styczniu 2015 roku, gdy została oskarżona o zamordowanie swojego pięcioletniego synka Garnetta. Prokuratorzy stwierdzili, że 27-letnia matka otruła go wysokim stężeniem soli przez sondę żołądkową. Dla świata zewnętrznego Lacey wydawała się idealną matką, regularnie publikującą w mediach społecznościowych dramatyczne informacje o wstrząsających problemach zdrowotnych swojego syna. W rzeczywistości jednak Lacey była podręcznikowym przypadkiem zastępczego zespołu Mnchhausena. Odkąd Garnett był niemowlęciem, celowo doprowadzała go do choroby, aby wzbudzić współczucie wśród lekarzy, a także setek obserwujących ją osób na Facebooku i innych mediach społecznościowych. Kiedy w kwietniu 2015 roku ława przysięgłych hrabstwa Westchester uznała ją winną zabicia Garnetta, skazano ją na dwadzieścia lat pozbawienia wolności z możliwością przedłużenia do dożywocia. "Mrożące krew w żyłach" - magazyn People "Mój słodki aniołku jest owocem 18-miesięcznych badań Johna Glatta nad historią życia Spears w niemal kryminalistycznych szczegółach Autor przedstawia mrożący krew w żyłach obraz matki, która zdecydowała się zabić swoje dziecko" - NY Daily News
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • "Mój słodki aniołku" to mocna, poruszająca, dramatyczna, emocjonująca, wstrząsająca i szokująca historia. Autor bardzo szczegółowo przedstawia wszystkie wydarzenia i mogę powiedzieć, że aż za szczegółowo. Książkę można byłoby trochę odchudzić z niepotrzebnych powtórzeń, bo wkoło powtarzane te same słowa, zwroty, fakty trochę nudziły, ale widocznie tak musiało być. Ciężko mi się ją czytało. Nie mogłam sobie nawet tego wyobrazić, przez co to biedne dziecko musiało przechodzić w tym swoim krótkim życiu - tyle bólu i cierpienia. Ale też zastanawiałam się, dlaczego nikt nie zareagował wcześniej, dlaczego lekarze nie zauważyli symptomów wskazujących, że matka może krzywdzić swoje dziecko. Chociaż wiele osób podejrzewało, że coś jest nie tak i jakieś pojedyńcze i błahe donosy były, ale były weryfikowane po łebkach i w efekcie końcowym sprawy zostały umorzone. Szkoda też, że nie było więcej informacji na temat tej choroby - "Zastępczy zespół Münchhausena", bo nadal mało kto wie co to za choroba i jak się objawia. Nie mniej jednak uważam, że książka jest bardzo dobra. Autor wykonał kawał dobrej roboty i warto przeczytać. Polecam.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo