Duże dziewczyny nie płaczą

Marisol, Ericę, Selenę i Gracie łączy niezwykła więź. Są rodziną, ale to wspólne sekrety, tradycje oraz miłość do mądrej abuelity najbardziej je do siebie zbliżają. Chociaż przysięgły sobie wieczną przyjaźń, los wystawia ich relację na próbę. Kiedy rodzice Marisol podejmują decyzję o rozwodzie, dziewczyna musi opuścić rodzinne miasto. Wraz z jej wyprowadzką relacja kuzynek słabnie i w końcu zanika. Piętnaście lat później każda z nich mierzy się z własnymi problemami: Mari ma piękny dom i przystojnego męża, ale usycha z tęsknoty za rodziną i karierą, z której zrezygnowała po ślubie. Erica przeżywa bolesne rozstanie, a nowy szef – niezwykle irytujący (i atrakcyjny) stawia ją przed trudnymi wyborami. Ze względu na meksykańskie pochodzenie Selena mierzy się z nieprzyjemnościami ze strony współpracowników. Gracie pracuje w katolickiej szkole, do której uczęszczała w młodości. Kiedy w jej życiu pojawia się chłopak, do którego wzdychała przed laty, musi podjąć decyzję, czy jest gotowa na poważny związek. Chociaż kuzynki oddaliły się od siebie, w obliczu tragedii – śmierci ukochanej osoby – znów stają się sobie bliższe. Czy znajdą wystarczająco dużo siły, by zmierzyć się z przeszłością i stawić czoła teraźniejszości? Czy przypomną sobie lekcje swojej abuelity na temat rodziny i przebaczenia? Czy, mimo piętnastu lat rozłąki, na nowo połączy je przyjaźń?[z okładki]