Wspomaganie rozwoju dzieci do lat trzech w domu i żłobku:

możliwości i ograniczenia

Autorzy:
Aneta Jegier
Anna Mikler-Chwastek
Radosław Piotrowicz
Wydawca:
Difin (2024)
Wydane w seriach:
Engram
ISBN:
978-83-8270-295-8
Autotagi:
druk
książki
publikacje naukowe
Źródło opisu: Biblioteka Akademii Bialskiej im. Jana Pawła II - Katalog księgozbioru

Wspomaganie rozwoju dzieci do lat trzech zarówno w domu, jak i w żłobku jest bardzo ważne dla prawidłowego rozwoju malucha. Odpowiednia opieka i stymulowanie rozwoju dziecka w tym okresie ma kluczowe znaczenie dla jego przyszłego rozwoju emocjonalnego, społecznego, poznawczego i fizycznego. W domu rodzice powinni dbać o stymulujące i bezpieczne środowisko dla dziecka, zapewniając mu wsparcie i miłość. Ważne jest codzienne czytanie dziecku, rozmowy, zabawy interakcyjne, spacery na świeżym powietrzu oraz dbanie o zdrową i odpowiednio zbilansowaną dietę. W żłobku również powinno się przestrzegać tych zasad. Opiekunowie powinni zapewnić dziecku rozwijające i atrakcyjne zabawki, zachęcać do ekspresji emocji, wspierać samoistność i rozwijać umiejętności społeczne poprzez zabawy z rówieśnikami. Wspomaganie rozwoju dzieci do lat trzech w domu i żłobku powinno być prowadzone w sposób holistyczny, czyli uwzględniać wszystkie sfery rozwoju dziecka. Ważne jest również współpraca między rodzicami a opiekunami, aby razem działać na rzecz jak najlepszego rozwoju malucha. Prezentowana książka może stanowić inspirację do podejmowania działań z zakresu wczesnego wspierania rozwoju dzieci. Skierowana jest do opiekunów małych dzieci, rodziców, kadry żłobka, jak również studentów pedagogiki i psychologii.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo