Sztuczny miód

Autor:
Sabina Waszut
Wydawcy:
Grupa Wydawnicza Foksal (2024)
Wydawnictwo WAB (2024)
ISBN:
978-83-8318-933-8, 978-83-9318-933-8
978-84-8318-933-8
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
4.0 (2 głosy)

Wzruszająca i przywołująca wspomnienia opowieść ze Śląska. "Piękna historia o przyjaźni, sile rodzinnych więzi i szacunku do drugiego człowieka ponad podziałami” – poleca Magdalena Majcher. Zima roku 1980. Baśka i Marylka są pielęgniarkami, pracują w szpitalu w Katowicach. Barbara ma męża milicjanta, eleganckie M-3. Chętnie chodzi do kina, spotyka się z koleżankami. Uważa się za nowoczesną kobietę. Marylka ma typową, dużą i zżytą ze sobą śląską rodzinę. Jej mąż pracuje w kopalni Wujek i działa w Solidarności. Gdy wybuchają strajki, te dwie zwykłe, a jednocześnie silne i niezależne kobiety stają przed życiowymi dylematami. Jak ochronić bliskich? Jak znaleźć w tym wirze historii i codzienności miejsce na miłość i bliskość? "Sztuczny miód” to świetnie napisana i poruszająca opowieść o tym, jak żyło się u schyłku PRL-u, gdy czasy były niepewne i czuło się wiszące w powietrzu napięcie, ale ludzie nie skąpili sobie życzliwości.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • "Sztuczny miód" to bardzo dobra powieść, która przenosi nas na początek lat 80 XX wieku. Akcja powieści skupiona jest wokół historii dwóch kobiet – Basi i Marylki – pielęgniarek i koleżanek z pracy. Autorka niezwykle wnikliwie i drobiazgowo przedstawiła obrazy strajków, zamieszek, pustych sklepowych półek czy społecznych podziałów. Zabrała czytelnika na Śląsk, gdzie przedstawiła codzienne życie tych, którzy musieli się mierzyć z blaskami i cieniami schyłku PRL-u. Ja te czasy znam tylko z opowieści rodziców, bo w 1980/81 nie było mnie jeszcze na świecie. Książkę czytało mi się dobrze, ale aż tak mnie nie wciągnęła i nie miałam problemu z jej odłożeniem. Ale mogę polecić.🙂
  • Świetnie napisana, wciągająca opowieść. Wielowymiarowa. Ludzie losy, postawy decyzje, na tle czasów, a te są zawsze jakieś. Polecam.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo