Z pamiętnika ryjówki

Florka ma pluszowego kotka Rysia, lubi wyprawy do biblioteki, gdzie ucina sobie miłe pogawędki z panią bibliotekarką i lubi muchy w czekoladzie. Tak, bo Florka nie jest taką zwyczajną dziewczynką, jest ryjówką.

Florentyna od niedawna mieszka z rodzicami w nowym domu. Nie ma jeszcze koleżanek, ale świetnie potrafi sama zorganizować sobie czas. Rzadko się nudzi, bo ma wspaniałą wyobraźnię. Zwykła kałuża staje się ukochanym jeziorkiem, które dziewczynka ozdabia kamykami i mchem.
Rodzice Florentyny dają jej dużą swobodę i wolność w odkrywaniu świata, tak naturalnie i mądrze pomagają swojej córce oswoić i zrozumieć otaczającą ją rzeczywistość. Bardzo szanują jej dziecięcy świat.

Florka to mała filozofka. Rodzicom ciągle brakuje czasu, a ona zastanawia się, gdzie jest czas, którego nie ma. W rozdziale o koszmarze sennym dziewczynka zastanawia się, gdzie jesteśmy kiedy śpimy i gdzie są wtedy nasze myśli. Remont porównuje do złodzieja kolorów i przy okazji próbuje sobie wyobrazić, się jak wyglądałby świat, gdyby go wyprać z kolorów.

W pamiętnikowych rozmyślaniach Florentyny pojawia się też kwestia szczęścia. Okazuje się, że wszyscy wokół mają szczęście tylko nie Florka, Ach, ta Florka! która znalazła czterolistną koniczynę i która miała jej przynieść szczęście. Dziewczynka zastanawia się nad reklamacją czterolistnej koniczyny, ale wtedy koniczyna znika. „Tylko ja jestem smutna przez to czekanie na szczęście” – stwierdza.

Zabawny jest rozdział o bakteriach. Kiedy Florentyna dowiaduje się, że jogurt zawiera żywe kultury bakterii, zastanawia się czy jogurt z kulturalnymi bakteriami, nie powinna zanieść do biblioteki, na koniec czyta kulturalnym bakteriom bajkę na dobranoc. W rozdziale o bałaganie, dziewczynka próbuje zaprzyjaźnić się z porządkiem, ale przeszkadza jej w tym bałaganowy potwór, którego chce przyłapać na gorącym uczynku.