Książę:

Niccolo Machiavelli

Tytuł oryginalny:
Principe
Inne tytuły:
przełożył i opracował Czesław Nanke
Autor:
Niccolo Machiavelli (1469-1527)
Tłumacz:
Czesław Nanke (1883-1950)
Wydawca:
Wydawnictwo Antyk (2005)
Wydane w seriach:
Biblioteka Europejska
Biblioteka Europejska - Antyk
ISBN:
8389637-14-6, 9788389637146
Autotagi:
druk
książki
Źródło opisu: Mediateka Akademii Sztuki w Szczecinie - Katalog Mediateki

Wszystko zaczęło się od tego, że po czternastu latach pracy Machiavelli stracił dobrą posadę, mimo wiernej służbie republice. Właśnie wtedy postanowił oddać się o wiele ciekawszemu zajęciu, jakim jest komentowanie sceny politycznej. Jedynym możliwym wtedy głosem było pismo, dlatego szybko zdecydował się napisać książkę. Do dziś znana jest jego doktryna, według której najważniejszym celem w polityce jest racja państwa. Dojście do niej powinno być zapewnione przez wszelkie możliwe środki, nieważne jak bardzo okrutne i niemoralne. W myśl “cel uświęca środki”, Niccolo głosił, że władcy nie powinni uciekać od podstępów, mordów, albo innych bezwzględnych środków. W końcu państwo jest dla nich najważniejsze, dlaczego więc powinni odwoływać się do bezpiecznych i ostrożnych wartości? Na arenie politycznej według autora nie powinno być absolutnie miejsca na zachowania moralne, czy przemyślenia teologiczne. Liczy się zwycięstwo.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Zapraszam do posłuchania na YouTube (ok 4 min): • https://www.youtube.com/watch?v=G-UMarr_jpI • Lub do przeczytania: • https://pandunia.pl/ksiaze-recenzja-ksiazki-niccolo-machiavelli/
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo