Opowieści z kawiarni

Tytuł oryginalny:
Kono uso ga barenai uchi ni
Inne tytuły:
Opowieści z kawiarni 2
Autor:
Toshikazu Kawaguchi
Tłumacz:
Joanna Dżdża
Wydawca:
Grupa Wydawnicza Relacja (2023)
Wydane w seriach:
Zanim wystygnie kawa
ISBN:
978-83-67555-42-5
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
Źródło opisu: Gminna Biblioteka Publiczna i Centrum Kultury w Dopiewie - Katalog księgozbioru
3.5 (2 głosy)

Mała kawiarnia w Tokio pozwala swoim gościom na podróż w czasie. Pod warunkiem, że wrócą, zanim wystygnie kawa. Do przeszłości wraca mężczyzna, aby spotkać się ze zmarłym dwadzieścia dwa lata temu najlepszym przyjacielem, pokiereszowany życiem syn rozmawia z matką, na której pogrzeb nie dotarł, dawny narzeczony wraca zobaczyć się z dziewczyną, której nie mógł poślubić, a emerytowany policjant spotyka się z żoną, której nigdy nie dał prezentu urodzinowego. Wszystko może się wydarzyć, ale pod wieloma warunkami. Najważniejszy: musisz wrócić, zanim wystygnie twoja kawa.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • W książce „Opowieści z kawiarni” znów pojawiamy się w klimatycznym Tokio i przyglądamy się kontynuacji losów bohaterów z pierwszej części historii „Zanim wystygnie kawa”. Zasady odbycia podróży w przeszłość dla klientów kawiarnianego stolika są nadal takie same. Jednym z nowych gości kawiarni jest mężczyzna, który pragnie spotkać się ponownie ze swoim zmarłym przed wieloma latami przyjacielem. Ich wspólna historia wprost łamie czytelnicze serce. Wkrótce potem poznajemy historię syna. Wraca do przeszłości by ponownie ujrzeć swoją matkę, na pogrzeb której nie udało mu się dotrzeć. To pełne wzruszeń spotkanie. Równie ujmująca jest także rozmowa mężczyzny z kobietą, której nie mógł niegdyś poślubić, a która była jego największą miłością życia. Na zakończenie w kawiarni dostrzegamy emerytowanego policjanta. Chce zadość uczynić i wyjaśnić swej nieżyjącej małżonce dlaczego nie zdołał wręczyć jej jedynego dla niej prezentu. Jednak wyłącznie na tych czterech emocjonujących spotkaniach rzecz się nie kończy. W opowieści tej poznajemy także sekret kobiety-ducha, która obcuje w kawiarni. Dowiadujemy się też dlaczego tylko Kazu może nalewać kawę osobom chcącym przenieść się w czasie. Intrygujące, prawa? Zatem proponuję siąść w fotelu i dać ponieść się tej lekturze w ramach relaksu… To coś krótkiego i naprawdę zjadliwego. W sam raz do kawy 😉
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo