Jutro przypłynie królowa

Autor:
Maciej Wasielewski
Wydawcy:
Legimi (2019)
Wydawnictwo Czarne (2013-2019)
Wydane w seriach:
Reportaż
Reportaż (Wydawnictwo Czarne)
ISBN:
978-83-7536-503-0, 978-83-7536-620-4
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
e-booki
4.2 (6 głosów)

Pitcairn to skrawek lądu na Oceanie Spokojnym leżący piętnaście tysięcy kilometrów na południowy wschód od Londynu. W 1790 roku do brzegów wyspy przybił brytyjski okręt Bounty. Buntownicy zeszli na ląd.

Obecnie żyje tam kilkadziesiąt osób. Sześć razy do roku w pobliże wyspy podpływa statek, czasem zawija jacht, a mieszkańcy z tajemniczych powodów niechętnie patrzą na obcych.

Angielski dziennikarz został deportowany, zanim zdążył zejść z pokładu. To samo spotkało francuskiego autora książek podróżniczych. Pewna reporterka usłyszała: „Powiesimy cię, jeśli o nas źle napiszesz”. Korespondentka australijskiego „The Independent” była zastraszana. Na forum internetowym zamieszczono post: „Kathy Marks powinna być zastrzelona”.

Maciej Wasielewski dostał się na wyspę, podając się za antropologa badającego żeglarskie sagi. To, co odkrył, okazało się jeszcze bardziej skomplikowane, niż przeczuwał…

"To nie jest książka o małej wysepce gdzieś na krańcu świata. To jest książka o tym, czego każdy z nas się boi. Maciej Wasielewski dotknął czegoś przerażającego i potrafił to opisać. Użył do tego dokładnie tylu słów, ilu trzeba, i ani jednego więcej. Wiedział, że to, co „najgorsze, można opowiedzieć milczeniem”. Ta książka dotyka zła w taki sposób, że po jej przeczytaniu człowiek koniecznie i natychmiast chce zrobić coś dobrego, by zmyć z siebie to, czego doświadczył. Przeżycie, które daje czytelnikowi Wasielewski, nie jest ani łatwe, ani przyjemne. Jest za to konieczne." Filip Springer

"Pitcairn to tylko pozornie mała wyspa zagubiona na wielkim oceanie. W książce Wasielewskiego Pitcairn to metafora całego świata, piekła, które my, ludzie, tworzymy sobie nawzajem. Piekła oblepionego miodem." Witold Szabłowski

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Jest mało prawdopodobne, abyś znalazł się Czytelniku na wyspie Pitcairn na południowym Pacyfiku – skrawku lądu o pow. 4 km2 podlegającym Wielkiej Brytanii. Tę, niegdyś bezludną, wyspę zasiedlili buntownicy z angielskiego statku Bounty. Z czasem stworzyli tutaj rządzącą się swoimi prawami wspólnotę, odizolowaną od reszty świata. Nie ma tutaj portu ani lotniska, z nieznanych powodów niechętnie wita się przybyszów. Społeczność wyspy Pitcairn, licząca kilkadziesiąt osób, stworzyła własny mikroświat, nie obawiając się odległej, brytyjskiej jurysdykcji. • Wyspa pozornie wydaje się być rajem na ziemi – ciepły klimat, morze, gaje pomarańczowe i piękne Tahitanki. Okazuje się jednak, że Pitcairneńczycy strzegą wielu mrocznych tajemnic i stąd ich obawa przed obcymi. Autor, po spotkaniu na Nowej Zelandii Weroniki, uciekinierki z wyspy, i zaintrygowany jej opowieścią, dotarł tam pod pretekstem badań antropologicznych. Stopniowo odkrywał, że pozornie wolna i demokratyczna wspólnota oparta jest na strachu. Władzę sprawuje kilku mężczyzn, bezkarnie wykorzystując ją do różnych niecnych celów, w tym także przemocy seksualnej wobec nie tylko kobiet, ale także małych dziewczynek. Wokół tego procederu panuje zmowa milczenia, nawet wówczas, gdy – dzięki uciekinierkom – na wyspę wkracza brytyjski wymiar sprawiedliwości. • Okazuje się, że zło stało się tu już normą. Być może mentalność mieszkańców została naznaczona piętnem ich przodków – marynarzy wyjętych spod prawa, zbirów, morderców i gwałcicieli, wszelkiego autoramentu szumowin. A być może, zło zawsze tkwi w nas, ludziach... Po przeczytaniu reportażu Wasielewskiego nasuwają się pytania o ludzką naturę i jej mroczne tajemnice. Pitcairn, mała wyspa na wielkim oceanie, zdaje się być metaforą całego świata – ukrytego piekła, jakie my ludzie stwarzamy sobie nawzajem. • Ta lektura nie jest łatwa ani przyjemna, zakłóci spokój, może nawet przerazi, jednak właśnie dlatego ją polecam.
    +2 wyrafinowana
  • Trudna i przepiękna, chyba nikt wcześniej nie opisał i nie byłby w stanie opisać tego miejsca w taki sposób.
  • Pitcairn to skrawek lądu na Oceanie Spokojnym leżący piętnaście tysięcy kilometrów na południowy wschód od Londynu. W 1790 roku do brzegów wyspy przybił brytyjski okręt Bounty. Buntownicy zeszli na ląd. • Obecnie żyje tam kilkadziesiąt osób. Sześć razy do roku w pobliże wyspy podpływa statek, czasem zawija jacht, a mieszkańcy z tajemniczych powodów niechętnie patrzą na obcych. • Angielski dziennikarz został deportowany, zanim zdążył zejść z pokładu. To samo spotkało francuskiego autora książek podróżniczych. Pewna reporterka usłyszała: "Powiesimy cię, jeśli o nas źle napiszesz". Korespondentka australijskiego "The Independent" była zastraszana. Na forum internetowym zamieszczono post: "Kathy Marks powinna być zastrzelona". • Maciej Wasielewski dostał się na wyspę, podając się za antropologa badającego żeglarskie sagi. To, co odkrył, okazało się jeszcze bardziej skomplikowane, niż przeczuwał… (nota wydawcy)
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo