Brudne pranie:

ADHD u dorosłych i jak sobie z nim radzić

Tytuł oryginalny:
Dirty laundry
why adults with ADHD are so ashamed and what we can do to help,
Autorzy:
Richard Pink
Roxanne Emery
Tłumacz:
Katarzyna Dudzik
Wydawcy:
Insignis Media (2023)
Legimi (2023)
ISBN:
978-83-67710-21-3, 978-83-67710-38-1
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
poradniki
1.0

Jeśli masz ADHD – lub jeśli ma je ktoś, kogo kochasz – ta książka zmieni twoje życie i twój związek. „Brudne pranie” to nieupiększony, bezpośredni wgląd w chaos życia z ADHD. Dzięki prostym trikom, które faktycznie działają na twój mózg, pozwoli ci przekształcić nienawiść do siebie w samoakceptację. Jest również doskonałym źródłem wiedzy dla twojego partnera lub partnerki, przyjaciół i rodziców. Pokaże im, jak przejść od frustracji do cierpliwości, zrozumienia – i miłości.

Czy odczuwasz paraliżujący wstyd, bo wciąż masz problemy z higieną osobistą, wykonywaniem obowiązków domowych i wywiązywaniem się ze swoich zadań na czas?

Czujesz, że twoi bliscy cię nie rozumieją i są sfrustrowani twoim zachowaniem?

Naucz się, jak

• porzucić przekonanie, że coś jest z tobą nie tak,

• przestać się oceniać według kryteriów neurotypowego świata,

• rozmawiać o swoich problemach z tymi, którzy cię kochają,

• wspierać osoby z ADHD w naprawdę skuteczny sposób,

• zastąpić osądzanie współczuciem.

Książka napisana przez małżeństwo stojące za sukcesem @ADHD_Love – prawdziwego fenomenu mediów społecznościowych. Ich obejrzane już przeszło dwieście milionów razy filmy w bezkompromisowy i niezwykle zabawny sposób pokazują, jak żyć z ADHD, jak uczyć się nowych rzeczy i jak realizować swój potencjał. Richard i Roxanne pokażą ci patenty na uwolnienie się od wstydu, poprawę komunikacji oraz znalezienie swojego sposobu na szczęście w neuroróżnorodnym domu.

„Brudne pranie”, książka równie wzruszająca co zabawna, to nieocenione źródło wiedzy i wsparcia zarówno dla osób neuroróżnorodnych, jak i dla tych, którzy je kochają.

*** Książka, która rozśmieszyła nas do łez, a jednocześnie pomogła nam nawiązać głębsze relacje z naszymi przyjaciółmi i krewnymi z ADHD. Istny dar niebios!

Davina McCall i Michael Douglas

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • nie polecam, są inne ciekawiej napisane książki, typowa książka influencerów, szkoda czasu na czytanie
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo