Dzieje się!:

jak rękodzieło wplata się w historię świata i nas samych

Tytuł oryginalny:
Sul filo di lana
come riconnetterci gli uni con gli altri,
Autor:
Loretta Napoleoni
Tłumaczenie:
Tomasz Kwiecień
Agnieszka Chodkowska-Gyurics
Wydawcy:
Wydawnictwo Kobiece Łukasz Kierus (2023)
Legimi (2023)
ISBN:
978-83-8321-344-6, 978-83-8321-497-9
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
literatura faktu
literatura faktu, eseje, publicystyka
sprawozdania
5.0

Rękodzieło – coś więcej niż hobby!

Autorka wychodzi od osobistego doświadczenia i udowadnia, jaka moc płynie z rękodzieła i jak wspólne dzierganie może nas do siebie zbliżyć. Dzierganie jest dla niej również pretekstem do snucia wspomnień i anegdot oraz przekazywania wiedzy – tak, jak kiedyś robiła to jej babcia.

Loretta Napoleoni – analityczka, ekonomistka i uznana socjolożka, autorka przekładanych na kilka języków książek. Przedstawia hobby, jakim jest robienie na drutach, jako metaforę mechanizmów gospodarczych, ekonomicznych i politycznych.

Rozdziały:

1. Dlaczego robimy na drutach?

2. O wychodzeniu z dzianinowej klatki

3. Dzierganie i rewolucja

4. Feminizm a dzierganie – między miłością a nienawiścią

5. Joga dla umysłu

6. Dzierganie łączy nas ze sobą

7. Dzierganie w dobie nauk neurologicznych

8. Wydziergajmy sobie świat na nowo

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Bardzo czekałam na taką książkę - od dziecka zajmuję się rękodziełem, często pogardzanym - uważanym za coś gorszego od sztuki i rzemiosła. Tymczasem to fantastyczne narzędzie - emancypacji, wyzwolenia, terapii, tworzenia więzi rodzinnych, a także innych. Bardzo się cieszę, że mogłam ją przeczytać.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo