Bezpieczny człowiek w niepewnym świecie w trzeciej dekadzie XXI wieku

Autorzy:
Roman Stawicki
Edmund Szweda
Wydawca:
Difin (2023)
ISBN:
978-83-8270-209-5
Autotagi:
druk
książki
publikacje naukowe

W tytule monografii wyrażono istotę usytuowanej w niej problematyki badawczej, którą jest przede wszystkim bezpieczeństwo człowieka w relacji z niepewnością świata. To człowiek jest najważniejszym podmiotem i przedmiotem badań prezentowanych w publikacji. Pierwsza część zawiera przede wszystkim analizę wybranych publikacji, podejmujących problemy współczesnego bezpieczeństwa człowieka, uwzględniających istotę fenomenu bezpieczeństwa, teorie i paradygmaty dotyczące tej kategorii społecznej, zagrożenia, wyzwania i ryzyka wobec człowieka w trzeciej dekadzie XXI wieku. Ponadto znajdują się w niej również rozważania na temat wpływu niepewności na bezpieczeństwo indywidualne i społeczne człowieka. W głównej mierze dlatego, że powszechnie formułuje się tezę o wszechobecności niepewności w społeczeństwie współczesnym, w każdej dziedzinie ludzkiego życia. Druga część monografii jest efektem przeprowadzonych badań empirycznych. Celem tych badań była diagnoza bezpieczeństwa człowieka w trzeciej dekadzie XXI wieku i projekcja zmian, niezbędna w kontekście niepewnego świata. Pierwszą i drugą część monografii łączy intencja jej autorów zweryfikowania relacji: bezpieczny człowiek – niepewny świat, zarówno w aspekcie teoretyczno – poznawczym, jak i przez mały wycinek poznania opinii społecznej, wynikający z praktyki społecznej.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo