Szczęście Mikołajka:

opowieść filmowa

Tytuł oryginalny:
Petit Nicolas
Qu'est-ce qu'on attend pour être heureux?
Ilustracje:
Fabrice Ascione
Tłumacz:
Paweł Łapiński
Adaptacja:
Anne Goscinny
oraz:
René Goscinny (1926-1977)
Jean-Jacques Sempé (1932-2022)
Wydawcy:
Znak emotikon (2023)
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak
ISBN:
978-83-240-9317-5
Autotagi:
filmy
książki
powieści
proza
rodzina
4.0

Strasznie fajnych mam kumpli. Nigdy się nie nudzimy i dużo się wygłupiamy. Tylko pani w szkole zawsze wtedy załamuje ręce, a mama Alcesta nie daje mu deseru. To nie wszystko! Mam jeszcze autorów. Też kiedyś nie wiedziałem, co to znaczy. Ale chodzi o to, że ktoś mnie kiedyś wymyślił. To byli Ren Goscinny i Jean-Jacques Semp. Kumple tacy jak ja i Alcest. Gdy opowiem o tym chłopakom, to będą mi zazdrościć na całego! Szczęście Mikołajka to opowieść o Mikołajku, jakiego jeszcze nie znacie, oraz historia pewnej przyjaźni, bez której nic by się nie wydarzyło.[nota wydawcy]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • „Szczęście Mikołajka” – przyjaźń jest najważniejsza… • Bo to przepiękna opowieść o przyjaźni dwóch niesamowitych panów, dzięki którym powstało naprawdę mnóstwo przeróżnych bohaterów literackich, bez których trudno jest sobie wyobrazić świat książek dla dzieci. Mowa w niej rzecz jasna o René Goscinnym i Jean-Jacques Sempé. Są oni twórcami między innymi wszystkim doskonale znanego na całym świecie chłopca o imieniu Mikołajek. I choć na pozór jest on zwyczajny, to jednak ma w swoim sposobie bycia to coś, co nas do niego przyciąga niczym magnes. Z Mikołajkiem trudno jest się tak naprawdę nudzić. Ma super kumpli, z którymi uwielbia się wygłupiać. Ponadto jest bystry, inteligentny, rezolutny i ma głowę pełną oryginalnych pomysłów. W „Szczęściu Mikołajka” mamy do czynienia nie tylko z historią „narodzin” tego bohatera, ale także odbywamy swego rodzaju sentymentalną podróż w głąb życia jego autorów, ich wzajemnej relacji, trudnych czasów w których przyszło im wspólnie tworzyć kulturę. To historia przepiękna, sentymentalna, nieco smutna, ale momentami także pełna dobrego humoru. Doskonała lektura dla fanów ich twórczości. Serdecznie polecam. Bardzo wzruszająca rzecz…
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo