Pies, który kochał zbyt mocno:

opowieści i porady z dziedziny psychologii psa

Tytuł oryginalny:
Dog who loved too much
Tłumacz:
Anna Redlicka
Autor:
Nicholas H. Dodman
Wydawca:
Wydawnictwo Galaktyka (2006-2020)
ISBN:
0553101943, 978-83-89896-41-4
978-83-89896-41-9
Autotagi:
druk
książki
poradniki

"Pies, który kochał zbyt mocno" to nowatorski poradnik z zakresu psychologii psa. Książka w przystępny sposób ukazuje problemy dotyczące zaskakujących często zachowań, z jakimi mogą spotkać się właściciele psów. Co zrobić, gdy pies rzuca się z zębami na dzwoniący telefon? Jak pomóc psu, który boi się czwartków? Dlaczego niektóre psy obsesyjnie polują na własny ogon? Niektóre z tych zachowań mogą wynikać z błędów wychowawczych popełnionych przez właściciela, a inne z nich mają podłoże psychiczne. W książce znajdziemy również wiele cennych rad na temat postępowania z psami dominującymi i agresywnymi oraz panowania nad ich niepożądanymi zachowaniami. Analizując różnego typu agresywne zachowania, autor docieka do ich źródeł i pokazuje odpowiednie metody pracy z psem. Skuteczne może okazać się odpowiednie szkolenie i wychowanie. Czasem niezbędna jest porada doradcy behawioralnego czy lekarza weterynarii - specjalisty zachowań zwierząt. Dr Dodman w swoim nowatorskim podejściu do diagnozowania i leczenia zaburzeń zachowań u psów, uzupełnia w uzasadnionych przypadkach działanie psychologiczne środkami farmakologicznymi, wskazując różne możliwości niesienia pomocy naszym ulubieńcom. [www.azymut.pl].
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo