Pra:

o rodzinie Iwaszkiewiczów

Autor:
Ludwika Włodek-Biernat
Wydawcy:
Wydawnictwo Marginesy (2021)
Wydawnictwo Literackie (2011-2017)
ISBN:
978-83-08-04877-1, 978-83-66863-16-3
Autotagi:
biografie
druk
historia
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
4.3 (4 głosy)

Wydawać by się mogło, że wybitny pisarz nie skrywa przed nami już żadnych tajemnic. Zostawił po sobie liczne wspomnienia, listy i przede wszystkim dzienniki. Ale czy na pewno wiemy o Iwaszkiewiczu wszystko? Książka "Pra. Opowieść o rodzinie Iwaszkiewiczów" jest z tego punktu widzenia wyjątkowa. Napisała ją prawnuczka pisarza, Ludwika Włodek. Odbyła liczne podróże do miejsc związanych z Iwaszkiewiczami, rozmawiała z osobami z bliższej i dalszej rodziny. Czytała ich nieopublikowane listy, wspomnienia i pamiętniki. Powstała w ten sposób przejmująca opowieść, miejscami tragiczna, miejscami zabawna, pełna anegdot nieznanych dotąd nawet najwnikliwszym badaczom twórczości Iwaszkiewicza. Ale ta książka to nie tylko wspomnienia. "Pra" to rasowy reportaż. Ludwika Włodek odtwarza przedwojenne losy rodziny na Ukrainie, powraca do historii rodzinnych prababci Anny z Lilpopów, portretuje grono mieszkańców Stawiska z czasów wojny i ich słynnych gości a w końcu opowiada o losach rodziny za PRL-u. To reportaż z przeszłości i zarazem swoisty zapis rodzinnej pamięci.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Ludwika Włodek, Pra. O rodzinie Iwaszkiewiczów • To książka, którą polecamy z pełnym przekonaniem. Jej autorką jest Ludwika Włodek, prawnuczka Hanny i Jarosława Iwaszkiewiczów, wnuczka ich córki Marii, dziennikarka „Gazety Wyborczej” i adiunkt na Uniwersytecie Warszawskim. Postanowiła ona zebrać wszelkie informacje o swojej rodzinie i zawrzeć je w tomie wspomnień pod tytułem „Pra. O rodzinie Iwaszkiewiczów”. W tym celu odbyła podróż na Ukrainę, odszukała najbliższą rodzinę Jarosława, a dzięki niej najdawniejsze ślady i pamiątki materialne. Rozmawiała ze wszystkimi żyjącymi członkami familii, by zachować dla następnych pokoleń klimat domu na Stawisku, z którym wszyscy potomkowie Iwaszkiewiczów czują się związani. Poznajemy dzieciństwo i młodość pisarza, złożone w zasadzie ze strzępów informacji, listów, dokumentów i ustnych przekazów. Wiele tu danych o braciach i siostrach Jarosława, ich skomplikowanych, często tragicznych losach. Więcej faktów, ubarwionych anegdotami, zawierają rozdziały o o małżeństwie Jarosława i Hani, czyli Anny Lilpopówny i ich córek Marii i Teresy. Piękne wspomnienia dotyczą bliskich mu osób (znanych i nieznanych), a także ukochanych przez pisarza zwierząt. Autorka przedstawia również historie rodów Lilpopów i Włodków, ilustrując je unikalnymi fotografiami i fragmentami listów z rodzinnego archiwum. Załącza również drzewa genealogiczne skoligaconych rodzin, by ułatwić czytelnikom orientację w ich pogmatwanych i burzliwych dziejach. • Książka ma charakter osobisty, momentami wzruszający, dla autorki stała się pasjonującą przygodą i próbą odnalezienia własnego miejsca w tej historii. Czytelnikom spodoba się z pewnością styl narracji, humor i dystans prawnuczki Jarosława. • Ewa Klimasek – PBP Oborniki •
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Oborniki PBP
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo