Zakopane odkopane:

lekko gorsząca opowieść góralsko-ceperska

Autorzy:
Paulina Młynarska
Beata Sabała-Zielińska
Wydawca:
Wydawnictwo Pascal (2012)
ISBN:
978-83-7642-046-2
Autotagi:
druk
3.8 (4 głosy)

To pierwsza tak lekko i dowcipnie napisana książka o Zakopanem. O mieście, gdzie turystyka zabija oryginalność, bogaci stawiają wielkie gargamele, a kłótnie górali kończą się zamknięciem stoku na Gubałówce. Autorki "odkopują" cudowne miejsca, w których bywał Witkacy, a doktor Chałubiński leczyl wielkomiejskich pacjentów.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Tytuł książki wymyślił Wojciech Młynarski, który w góralskich lasach bawił często, tworzył teksty piosenek, a w Kościelisku wybudował dom, w którym zamieszkała jego młodsza latorośl – ceperka z Warszawy, dziennikarka Paulina Młynarska. I właśnie ona oraz najprawdziwsza góralka, znana radiosłuchaczom z korespondencji i spod Gubałówki, Beata Sabała-Zielińska wpadły na pomysł aby napisać książkę o Zakopanem dla ceprów i nie tylko, lekką, przyjemną, chwilami nostalgiczną w poszukiwaniu nieco zagubionego ducha tego niezwykłego miejsca, które Rafał Malczewski nazwał niegdyś "Pępkiem Świata", a czasem niezwykle praktyczną informującą np. jak nie dać się do cna oskubać z ciężko zapracowanych dutków. Autorkom udało się odkopać Zakopane prowadząc Czytelników śladami Tytusa Chałbińskiego, Mariusza Zaruskiego, księdza Stolarczyka, Stanisława Witkiewicza i jego syna Ignacego, po śladach wielkich taterników i narciarzy, ale też przechadzamy się po współczesnym Zakopanem zaglądając do galerii, pensjonatów, hoteli, restauracji i kawiarni. Schodzimy w dół Krupówkami po prawdziwe oscypki na targ pod Gubałówką, a po drodze omijamy komercyjne pokusy rodem z ChRL. Dowiadujemy się dlaczego mijany miś ma białe futro, kim jest Pan Rysio z kawiarni Europejska, jaki sprzęt sportowy warto kupić aby poczuć wolność i "ślebodę", gdzie można spotkać i jak ewentualnie zapoznać prawdziwych" ludzi gór", co się dzieje gdy zawieje halny "wiater" ,kto się z kim kłóci i o co, kto ma najwięcej dutków, dlaczego nie należy śpiewać w obecności górali "Góralu czy ci nie żal?" itd. Książka została napisana w oparciu o rozmaite opowieści, stąd wiele anegdot , ciekawostek i smaczków, ale też autorki wykorzystały swoje dobre i nienajlepsze doświadczenia, którymi szczerze się podzieliły z Czytelnikami. W sekrecie dodam, że podały też przepis na pewien góralski przysmak na srogą zimę. • Autorkom gratuluję polotu i poczucia humoru a Czytelnikom gorąco polecam ich książkę.
  • Czego nie kupować pod Gubałówką? Kim jest Pan Rysio z kawiarni Europejska? Dlaczego w obecności górali lepiej nie śpiewać "Góralu, czy ci nie żal"? Jak bawił się półświatek pod Tatrami? Dlaczego miś na Krupówkach ma białe futro? Czy przez halny górale popełniają samobójstwa?... Odpowiedzi na te pytania i dużo, dużo więcej znajdziesz w tej książce.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo