Panna z Jaśminowa

Autor:
Elżbieta Gizela Erban (1939-2022)
Wydawca:
Wydawnictwo Videograf (2022)
Wydane w seriach:
Kochankowie burzy
ISBN:
8323782598, 978-83-7835-974-6
978-83-7835-996-8, 978-83-8293-271-3
Autotagi:
beletrystyka
druk
książki
powieści
proza
4.0 (3 głosy)

Akcja książki rozgrywa się w środowisku szlacheckim i arystokratycznym - od grudnia 1860 r. do stycznia 1866 r. Bohaterką powieści jest młodziutka i piękna Nina Nałęczowska. Jej wielka miłość do arystokratycznego krewnego staje się rodzinnym skandalem i kończy tragedią. Co roku - w rocznicę śmierci Niny pojawiał się na cmentarzu starszy pan, rosyjski generał. Kładł na grobie Niny bukiet czerwonych róż i spędzał w zadumie kilka godzin. Potem odjeżdżał. Trwało to aż do wybuchu I wojny światowej, gdyż Nina spoczywała w Wielkim Księstwie Poznańskim, a on przybywał z Rosji, z którą Prusy były w stanie wojny. Kiedyś ludzie kochali inaczej, bo chyba mieli więcej czasu na rozwinięcie uczuć... Autorka opisuje życie codzienne we dworach i pałacach, Warszawę ogarniętą buntem, bitwy i obozy powstańcze. W Kochankach Burzy jest wiele scen okrutnych, ale takie były wtedy realia. Zbrodnia w różanej altanie nie jest fikcją literacką, lecz autentycznym faktem i rodzinną tajemnicą, której autorka w książce nie ujawnia, zmieniając zakończenie oryginalnej historii. Autorka odważyła się natomiast ukazać kulisy powstania - bynajmniej nie romantyczne. Z jednej strony wypełnione bezgranicznym poświęceniem i miłością do ojczyzny, z drugiej wręcz nikczemne, pełne intryg i bezkompromisowej walki o władzę. W książce występuje wiele postaci historycznych, dziś kompletnie zapomnianych, oraz mało znane fakty historyczne - takie jak: masakra na Placu Zamkowym, zamachy na Wielkiego Księcia Konstantego Romanowa, margrabiego Wielopolskiego i namiestnika Berga, oraz inne wydarzenia... Czytelnicy określają Kochanków Burzy polskim Przeminęło z wiatrem, gdyż obie książki dzieją się w tym samym czasie, a ich bohaterkami są kobiety. "Piękna, niezwykle wzruszająca opowieść o życiu młodej dziewczyny, która z całego serca pragnęła tylko jednego - wielkiej, romantycznej miłości. Niestety, los co rusz podkładał jej kłody pod nogi, lecz ona nie poddawała się, wciąż wierząc, że wreszcie będzie jej dane zaznać szczęścia u boku ukochanego. Jestem pod wielkim wrażeniem nie tylko stylu autorki, lecz przede wszystkim podziwiam jej wiedzę i przygotowanie. Powieść ta jest jedną z najlepszych tego typu publikacji, jakie miałam okazję przeczytać. Nie brak w niej bowiem wzmianek o ówczesnych problemach społeczeństwa, czy np. o polityce. "Kochankowie burzy" to historia, która wciąga już od pierwszych stron lektury, nie pozwalając o sobie zapomnieć. Gorąco zachęcam do sięgnięcia po nią i zanurzenia się w ten niezwykle klimatyczny, wręcz magiczny świat.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Nudna książka bez akcji. Można ją streścić w kilku zdaniach. Dość infantylna,
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo