Syn mafii Nicolas

Autor:
Możejko Aleksandra
Wydawcy:
Wydawnictwo NieZwykłe (2022)
Legimi (2022)
Wydane w seriach:
Dzieci mafii
ISBN:
978-83-8178-931-8, 978-83-8320-054-5
Autotagi:
beletrystyka
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
powieści
proza
rodzina
4.0

Trzeci tom serii mafijnej „Dzieci mafii”!Nicolas Montenegro był idealną maszyną do zabijania. Szkolony od dziecka, aby nie znać litości i nigdy się nie zawahać. Aby nigdy nie podważać decyzji ojca. Jednak wszystko się zmieni, kiedy to on przejmie oddział w Nowym Jorku i będzie miał prawo do dokonywania wyborów. Wraz z nową pozycją przychodzą również nowe obowiązki. Nicolas musi znaleźć sobie żonę, żeby przedłużyć linię swojej rodziny. Nie jest to łatwe, ponieważ do tej pory jedyne, co łączyło go z kobietami, to krótkotrwała zabawa.Wydaje się, że Nicolas wkrótce za to zapłaci. Bo los stawia na jego drodze na wpół żywą meksykańską prostytutkę. Nie mógł bardziej z niego zadrwić. Opis pochodzi od wydawcy.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Historia Nicolasa wprowadza nas w brutalny świat mafii. Gdzie tak jak w poprzednich częściach kobieta nie ma prawa głosu, a mężczyzna musi być górą. Postacie bardzo ciekawie nakreślone ci nowi jak i ci z poprzednich części. Tak jak dla mnie, w tej części jest troszeczkę mniej akcji, mafii w całej mafii. Mało rozlewu krwi, pościgów, strzelaniny. Jednak bardzo fajne jest to, że jak cię trafi strzała amora, to dla tej osoby potrafisz zrobić wszystko, nawet zejść do samego piekła. Wtedy mężczyzna z niebezpiecznego staje się potulnym misiem dla swojej damy. Teresa wiele przeszła, od dziecka nie miała lekko. Czy zazna spokoju przy Nicolasie i czy w końcu zaświeci jej słońce, przekonajcie się sami. Bardzo przyjemnie mi się czytało, dzięki lekkiemu stylowi, a zakończenie jest ciekawie nakreślone, świetne dopełnienie całej serii.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo