Jak się starzeć bez godności

Autorzy:
Magdalena Grzebałkowska
Ewa Winnicka
Ilustracje:
Agata Nowicka
Wydawca:
Wydawnictwo Agora (2022)
ISBN:
978-83-268-3918-4, 978-83-268-3966-5
Autotagi:
druk
e-booki
elementy biograficzne
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
4.0 (5 głosów)

Dwie znane pisarki, reporterki, twórczynie podcastu „Jak się nie starzeć bez godności” i zgrane przyjaciółki biorą na warsztat temat starzenia się, który traktują z dużym poczuciem humoru i dystansem. Autorki pokazują, jak wygląda rzeczywistość kobiet w średnim wieku (zwanym przez niektórych przedstarczym), jak postrzegane są one przez otoczenie, kulturę popularną czy media, z jakimi problemami się zmagają oraz jak przeżywają przemijanie i starość. W krótkich, zabawnych tekstach poruszają tematy dotyczące urody, medycyny estetycznej, mody, sportu, kariery, zdrowia, seksu, przemijania, życia zawodowego, towarzyskiego i uczuciowego. Ze szczerością dzielą się własnymi doświadczeniami, dylematami i przemyśleniami, opowiadają historie i anegdoty ze swojego życia, śmieją się z własnej nieporadności w starzeniu się, przywołują też rozmowy ze znanymi ludźmi, m.in. Zygmuntem Miłoszewskim, Ewą Sarnowicz oraz Andą Rottenberg.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • „Peseloza” na wesoło • Książka „Jak się starzeć bez godności” Magdaleny Grzebałkowskiej i Ewy Winnickiej powstała jako wypadkowa podcastów emitowanych na YouTube pod takim samym tytułem. • Prześmiewczo, ale też jak najbardziej serio. Czy kryzys wieku średniego można przejść lajtowo? Okazuje się, że z upływem czasu zmieniają się normy i trendy. Dzisiejsi czte­rdzi­esto­latk­owie czy nawet pięć­dzie­sięc­iola­tkowie zachowują się, delikatnie mówiąc, nieco inaczej niż ich rodzice w tym samym wieku. • Książka nie tylko dla kobiet. • KD
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo