Nie ma jak przyszłość

Tytuł oryginalny:
No time like the future
Autor:
Michael J. Fox
Tłumacz:
Robert J. Szmidt
Wydawcy:
Insignis Media (2022)
Legimi (2022)
ISBN:
978-83-66873-67-4, 978-83-67323-07-9
Autotagi:
druk
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
5.0 (2 głosy)

Michael J. Fox znany jest całemu światu jako Marty McFly, nastoletni pomocnik doktora Browna z „Powrotu do przyszłości”. W książce „Nie ma jak przyszłość” ten bardzo lubiany i słynny ze swojego niesłabnącego optymizmu aktor dzieli się z czytelnikami osobistymi historiami i spostrzeżeniami na temat zdrowia i choroby, starzenia się i siły, jaką dają rodzina i przyjaciele.

Pokazuje też, jak podejście do własnej śmiertelności zmienia się z czasem. Ta płynąca z serca, poruszająca książka jest naznaczona typowym dla Michaela J. Foxa poczuciem humoru i stanowi rodzaj wehikułu, który pomoże czytelnikom przyjrzeć się z inspirującej perspektywy swojemu życiu: temu, co kochamy i co utraciliśmy.

Ważnym wątkiem opowieści Foxa są jego dramatyczne kryzysy zdrowotne. Aktor opisuje, jak radzi sobie z chorobą Parkinsona, na którą cierpi od 1991 roku, oraz z nowotworem rdzenia kręgowego. Wyzwanie, jakim dla Foxa była ponowna nauka chodzenia – przerwana przez fatalny w skutkach upadek – niemal zgasiło jego optymizm i wiarę w dewizę, że „nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło”. Czy i tym razem uda mu się pokonać trudności i odzyskać nadzieję? Przekonajcie się – przeczytajcie tę niesamowitą, wzruszającą i okraszoną humorem książkę.

Wspaniała książka: wzrusza, ale też bawi – Hadley Freeman, „The Guardian”

Szczera książka o tym, że nigdy nie należy się poddawać – „Kirkus Reviews”

To wspomnienia z niezwykłym wyczuciem celu. Bezpośrednie, zwięzłe, znakomicie się je czyta – „The Times”

Osobiste historie, które czasem brzmią wręcz alegorycznie – „The Wall Street Journal”

W tej poruszającej, ale często też zabawnej książce Michael J. Fox zdradza, jak odzyskał swój optymizm – „The Guardian”

Sposób pisania Michaela J. Foxa odzwierciedla jego żartobliwe i pozytywne podejście do życia – „GQ”

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Dałem siedem gwiazdek. W rankingu" L.C." Aż siedem. Powodów tak, jakby nie patrzeć, wysokiej oceny jest co najmniej kilka. Czy "7", tego nie wiem, ale wiele to na pewno. Po pierwsze "primo": przeczytałem całość bez zbędnych opóźnień i ociągania się. • Po drugie "primo: dowiedziałem się wielu rzeczy o chorobie Parkinsona. Po trzecie, "primo", informacje te, uzyskane od osoby zmagającej się z nią maja zupełnie bezcenną wartość, inną niż najlepsze nawet opisy które znaleźć można w Internetach. • Na koniec tych "primo": poznałem M.J.Fox'a i muszę powiedzieć, że zaimponował mię. Absolutnie. • Nie wypisałem wszystkich powodów dla których uważam, że watro przeczytać "Nie ma jak przyszłość". Jeszcze kilka mógłbym podać, ale to już niech każdy sobie poszuka. • Sam. No. Raczej.
  • Jeśli macie ochotę w tym samym momencie wzruszyć się i uśmiechnąć, a zaraz potem popaść w zadumę i docenić to co się ma, a przy tym poznać historię Michaela J.Foxa to "Nie ma jak przyszłość" jest dla Was.MKW
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo