Rok magicznego myślenia

To moja pierwsza książka Joanny Didion. Czytałam ją dzięki pani z biblioteki, która mi ją zaoferowała a sprawiła, że chętnie przeczytałabym również jej inne książki. Jak na razie obejrzałam tylko film nakręcony na podstawie powieści jej męża, którą wspomina w książce a czyta ją po jego śmierci, by stwierdzić, że została dobrze napisana. Obydwoje napisali scenariusz do tego filmu. Książka jak na razie jeszcze nie została u nas wydana, a szkoda. • W "Roku magicznego myślenia" Joanna Didion dzieli się swoimi odczuciami związanymi z nagłym odejściem męża, wchodzeniem w żałobę i jej przeżywaniem, w sytuacji, gdy musi się dodatkowo zmagać z poważnymi problemami zdrowotnymi córki. Didion powraca w nim myślami do wspólnie spędzonego życia, relacji w ich małżeństwie. A przede wszystkim opowiada o tym czasie, który nastąpił zaraz po jego śmierci, której długo nie przyjmowała do wiadomości, do roku, w którym się żegnała ze zmarłym, jak i ze wspólną przeszłością, a który to rok nazwała właśnie rokiem magicznego myślenia. • Książka pobudza do refleksji nad kondycją życia, nad jego kruchością. Co przewija się w książce poprzez powracanie pisarki do momentu niespodziewanej śmierci męża, ale również poprzez przywoływanie z pamięci innych śmierci, równie nagłych i niep­rzew­idzi­anyc­h. • Polecam.

Polecam Nie tylko czytelnikom po stracie bliskiej osoby