Wybór Zofii

Tytuł oryginalny:
Sophie's choice
Autor:
William Styron (1925-2006)
Tłumacz:
Zbigniew Batko (1940-2007)
Wydawcy:
Świat Książki (2010-2014)
Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA (2001-2002)
Niezależna Oficyna Wydawnicza (1991-2001)
Wydane w seriach:
Biblioteka Bestsellerów
BB
ISBN:
83-7054-021-X, 83-7200-890-6
978-83-247-1646-3, 978-83-7943-601-9
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
3.7 (6 głosów)

Zofia - piękna, delikatna córka polskiego antysemity i była więźniarka obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu nie potrafi się uporać z demonami przeszłości. Jej kochanek, Natan - żydowski intelektualista i schizofrenik, żyje obsesyjnym pragnieniem odwetu za zbrodnie wojenne. Stingo, początkujący pisarz i ich sąsiad przeżywa fascynację obojgiem, bezgranicznie zakochuje się w Zofii i zostaje powiernikiem jej skrywanych, obozowych przeżyć.Zofia, nie umiejąc się pogodzić z wyborem, którego dokonała za drutami Auschwitz, znowu musi wybierać - tym razem, by ocalić siebie.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Doszłam do 130 str.dalej nie dałam rady - potwornie nudna książka
  • Jaka jest ta książka ? WYMAGAJĄCA ! Wymagająca skupienia, czasu, uwagi, przemyślenia kliku spraw. • Bardzo mi się podobała, choć pierwsze kilkadziesiąt stron raczej nie zachęcało do kontynuacji czytania : baaardzo rozbudowane zdania, charakterystyczna narracja i to ciągłe "odbieganie " od głównego tematu. Ale jak już wsiąknęłam w klimat, to przepadłam. • To ten rodzaj książki, którą chcesz czytać i nie chcesz, żeby się skończyła. • A o czym jest ta książka? O tym jak żyć po doświadczeniach, które miały miejsce w Oświęcimiu. Tak jednym zdaniem. A także o miłości, przyjaźni, życiowych wyborach, uzależnieniach, wojnie, o Holocauście, zrozumieniu. • Piękna i wzbudzająca jednocześnie skrajne emocje. • Mam tylko jedno "ale" : nie podobało mi się, kiedy w książce padało określenie "Polaczki" jako określenie mieszkańców Polski. Określenie (dla mnie) o zabarwieniu negatywnym... • Zanim zaczęłam czytać, to wiedziałam już, że jest film nakręcony przez Alana Pakulę w 1982 roku z Meryl Streep jako Zofią Zawistowską, Kevinem Klinem jako Nathanem i Peterem MacNicolem jako Stingo. Książkę przeczytałam, film obejrzałam. W tej kolejności. Książka rewelacja 10/10, a film ? Film dobry, ale nie rewelacyjny. Rzecz gustu. • Książkę polecam.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo