Funkcjonowanie dzieci i młodzieży z ADHD w przestrzeni edukacyjnej i społecznej

Autor:
Sonia Wawrzyniak
Wydawcy:
Wydawnictwo Naukowe UAM (2021)
Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza
Wydane w seriach:
Psychologia i Pedagogika - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Psychologia i Pedagogika
ISBN:
978-83-232-3952-9
Autotagi:
druk
książki
publikacje naukowe

Zespół hiperkinetyczny to schorzenie, którego objawy ujawniają się w dzieciństwie i utrzymują się często w wieku dorosłym, powodując długofalowe skutki. Jest najczęstszym rozpoznaniem we wczesnym wieku szkolnym. Charakteryzuje się obecnością trwałych wzorców zachowania układających się w triadę objawów: problemów z koncentracją uwagi, impulsywnością oraz nadruchliwością, które wpływają znacznie na funkcjonowanie dzieci i młodzieży w różnych obszarach życia. Zmienność, nieprzewidywalność i złożoność współczesnego świata stawiają przed uczniami z ADHD trudne wyzwanie sprostania jego wymaganiom, jednak najtrudniejsze zadanie przypada edukacji. Uczniowie z ADHD to grupa dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Głównym celem pomocy psychologiczno-pedagogicznej świadczonej na terenie szkoły jest wyrównywanie szans edukacyjnych, budowanie odpowiednich strategii pracy do możliwości i potrzeb uczniów z ADHD. Kluczowym celem sformułowanym w książce jest ukazanie specyfiki i uwarunkowań zależności zarysowującej się między funkcjonowaniem dzieci i młodzieży z ADHD w przestrzeni edukacyjnej i społecznej a oddziaływaniami środowiska edukacyjnego.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo