Kochaj ludzi, używaj rzeczy:

odwrotnie to nie działa - minimaliści

Tytuł oryginalny:
Love people, use Things
Autorzy:
Joshua Fields Millburn
Ryan Nicodemus
Tłumacz:
Iwona Chlewińska
Wydawca:
Galaktyka (2021)
ISBN:
978-83-7579-824-1
Autotagi:
druk
książki
poradniki
5.0

To nie jest książka o tym, jak żyć, mając mniej, ale jak żyć głębiej i pełniej. "Kochaj ludzi, używaj rzeczy" to poradnik napisany przez bohaterów popularnych dokumentów Minimalizm: Czas na mniej dostępnych na kanale Netflix. Joshua Fields Millburn i Ryan Nicodemus zachęcają nas do zadania sobie kluczowego pytania: Czy życie mogłoby być lepsze, gdybyś miał mniej? Wyobraź sobie życie, w którym masz mniej: rzeczy, bałaganu, stresu, długów i niezadowolenia – życie z mniejszą liczbą rozpraszaczy. A teraz wyobraź sobie życie, w którym masz więcej: czasu, znaczących relacji, miejsca na rozwój, zaangażowania i zadowolenia – życie pełne pasji, w którym nie dajesz się złapać w pułapki, jakie zastawia na ciebie chaotyczny świat. To właśnie świadome życie. W książce "Kochaj ludzi, używaj rzeczy" zwykłe porządkowanie jest jedynie wstępem i okazją, by pokazać, w jaki sposób minimalizm stwarza przestrzeń na przewartościowanie i uzdrowienie siedmiu podstawowych relacji w życiu: z rzeczami, prawdą, samym sobą, pieniędzmi, wartościami, kreatywnością i innymi ludźmi. Autorzy wykorzystują własne doświadczenia – oraz doświadczenia ludzi, których spotkali na swojej drodze – aby pokazać, jak wieść pełniejsze i bardziej sensowne życie, zgodnie z zasadą: kiedy już masz mniej, możesz zrobić miejsce na więcej, ale tego, co się liczy najbardziej.[nota wydawcy].
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Każdy powinien przeczytać tę książkę. Co w życiu powinno się liczyć.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo