Emil i my:

Monolog wielodzietnej matki

Autor:
Magdalena Moskal
Wydawcy:
Wydawnictwo Karakter (2021)
IBUK Libra (2021)
Legimi (2021)
ISBN:
978-83-66147-84-3, 978-83-66147-85-0
Autotagi:
autobiografie
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
reportaże
4.0

Wielodzietna matka feministka, zwolenniczka wolności wyboru, domagająca się szacunku dla każdej decyzji. Wychowuje troje dzieci, jedno z niepełnosprawnością. Nie pasuje do żadnego schematu, wyprowadza z równowagi konserwatystów i osoby progresywne. Walczy z szeroko rozumianym systemem – opieki medycznej, pomocy społecznej, przekonaniami innych ludzi. Daje odpór piętnującym słowom niektórych lekarzy i pielęgniarek, oceniającym spojrzeniom urzędników i przechodniów, systemowej przemocy państwa wobec osób z niepełnosprawnością.

Magdalena Moskal pisze o wszystkim, co pozostaje wciąż poza sferą zainteresowania mediów, instytucji oraz państwa: o pracy opiekuńczej, o trosce, o mentalnym i emocjonalnym obciążeniu matek. Tekst utkany jest z zapisu doświadczeń i lektur, w których autorka szuka tropów do interpretacji swojego położenia. W końcu zaczyna widzieć siebie jako tricksterkę wywracającą – bo nie ma innego wyjścia – zastany porządek.

To książka pełna czułości i miłości, ale też złości i determinacji.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Emil i my. Monolog wielodzietnej matki (Wydawnictwo Karakter) to książka pisana emocjami, sercem przepojonym bólem, żalem i wielką żarliwą miłością. Zapewne ani jedno słowo nie zostało wymyślone, żadne • z opisanych zdarzeń to nie fi kcja literacka. Książka przepojona wiedzą teoretyczną, jaką zdobywa każda matka w zetknięciu z nieuleczalną chorobą dziecka i trudną praktyką pokonywania trudności, wyrywania z determinacją zrozumienia w społeczeństwie, w zaznaczaniu obecności, dążeniu do uznania, że odmienność będąca niepełnosprawnością też jest czymś naturalnym, normalnym. Przecież ja, ty, każdy mógł się pojawić na świecie z jakąś innością... Emil jest synem autorki, który przyszedł na świat z rzadką chorobą. Nie • są sami. Razem z mężem – Łukaszem, i rodzeństwem Emila tworzą zgrany zespół. Jak do tego dochodzili przez lata, wiedzą tylko oni. Książka Magdaleny Moskal, przez karty której nie każdy będzie w stanie przejść, bo nie zdoła udźwignąć emocjonalnego ciężaru opisywanych tam problemów, mówi o prawdziwym sukcesie człowieczeństwa. Jednym ma uświadomić, by niepełnosprawności nie traktowali jak wykluczenia społecznego, drugich ma wesprzeć, podpowiedzieć, jak przebijać się przez życie z niepełnosprawnym dzieckiem. W tej trudnej, pełnej nieszczęścia książce jest siła, z której każdy czytelnik może zaczerpnąć mnóstwo pozytywnej energii… • Janusz Paluch
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo