Ostatni ludzie:

wymyślanie końca świata

Autor:
Maciej Jakubowiak
Wydawcy:
Wydawnictwo Czarne (2021)
IBUK Libra (2021)
Legimi (2021)
ebookpoint BIBLIO (2021)
ISBN:
978-83-8191-289-1, 978-83-8191-309-6
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki

Fantazje o końcu świata towarzyszą nam od samego początku. „Skończone, skończyło się, kończy się już, to chyba się już kończy”, powtarzamy bez przerwy za bohaterami Becketta. Ale skąd w nas właściwie ta nieustająca potrzeba, żeby likwidować świat?

Maciej Jakubowiak wyrusza do źródeł współczesnej wyobraźni i przedziera się przez gąszcz powieści, filmów, seriali, gier komputerowych, memów, doniesień medialnych i scen z życia codziennego, po drodze mijając scenariusze katastrofy klimatycznej, fobie technologiczne, lęki demograficzne i obrazy wojny. A wszystko po to, by zbadać naturę tej dziwnej potrzeby kończenia ze wszystkim. Rzeczywistość miesza się tu ze zmyśleniem, nieskrępowana erudycja z osobistymi końcami świata, fikcyjni politycy komentują działania istniejących prezydentów, a pewien mężczyzna spaceruje w towarzystwie psów i czarnych myśli o przyszłości.

Ostatni ludzie to wnikliwe kompendium apokaliptycznej wiedzy i wiwisekcja poetyki katastrofy. Na szczęście opowieść o końcu dopóty pozostaje nieprawdziwa, dopóki można ją sobie opowiadać.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Jeszcze kilka tygodni temu tak wypowiedziane słowa mogły zabrzmieć • komicznie czy być podszyte szyderstwem. Dzisiaj, kiedy wiele ukraińskich miast legło w gruzach pod rosyjskimi bombami i rakietami, brzmią wyjątkowo prawdziwie, wieszcząc nadchodzącą apokalipsę. Tak samo odczytuję książkę Macieja Jakubowiaka Ostatni ludzie. Wymyślanie • końca świata (Wydawnictwo Czarne). Pisarz na jej stronach, analizując wszelkie przekazy kulturowe czy to literackie, czy filmowe, nie pomijając też gier komputerowych, usiłuje dojść do źródła myśli człowieka o końcu świata. Jest to skomplikowane, choć ta myśl o apokaliptycznym kresie towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów. Tym • pierwszym końcem świata była dla niego świadomość śmierci, która przychodziła jak zawsze niespodziewanie i której wszyscy się obawiali. Później, wraz z rozwojem nauki, wojskowości i świadomości – choćby ekologicznej, owa myśl o końcu świata nabrała zupełnie innego wymiaru. Może zdążycie się z książką jeszcze zapoznać, choć sam już nie wiem, czy warto? Apocalypsis ante portas… • Janusz M. Paluch
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo