Zabawa w chowanego

Tytuł oryginalny:
Vie est un Roman
Autor:
Guillaume Musso
Tłumacz:
Joanna Stankiewicz-Prądzyńska
Ilustracje:
Matthieu Forichon
Wydawcy:
Wydawnictwo Albatros (2021)
Legimi (2021)
ISBN:
978-83-8215-572-3, 978-83-8215-620-1
978-83-8215-712-3
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
powieści
proza
2.1 (7 głosów)

Najnowsza powieść Guillaume’a Musso zachwyci zarówno fanów thrillerów, jak i miłośników książek literackich.

Lektura, która jak żadna inna zaciera granicę między życiem a powieścią.

Ale życie jest silniejsze od fikcji.

Trzyletnia córka Flory Conway, znanej pisarki obsesyjnie strzegącej swojej prywatności, znika z apartamentu na Brooklynie podczas zabawy z matką w chowanego. Nie ma śladów włamania – okna i drzwi są nienaruszone – a na nagraniach z kamer w budynku nie widać, ani żeby ktokolwiek wchodził do mieszkania, ani żeby dziewczynka je opuszczała. Po kilku miesiącach śledztwo utyka w martwym puncie i zrozpaczona Flora nie może się z tym pogodzić. Wciąż wierzy, że jej córka gdzieś jest i że w końcu uda się ją odnaleźć.

Po drugiej stronie Atlantyku, w Paryżu, autor bestsellerów Romain Ozorski walczy z niemocą twórczą i przeżywa kryzys w życiu prywatnym. Po rozwodzie mieszka samotnie, była żona utrudnia mu kontakty z ich ośmioletnim synem, a agent domaga się kolejnej powieści.

Tymczasem to Romain ma w rękach klucz do rozwikłania tajemnicy związanej z tragedią jego koleżanki po fachu zza oceanu.

Jak się okazuje, nie tylko koleżanki. Tych dwoje łączy zupełnie inna więź.

Guillaume Musso jest czarodziejem, który sprawia, że niemożliwe staje się możliwe w życiu jego bohaterów, i to kiedy najmniej się tego spodziewasz. Jego czytelnicy nie będą zawiedzeni. „Version Femina”

Powieść oszałamiająca i aż gęsta dzięki swojemu klimatowi… Iluzjonistyczne warsztaty z interakcji autora z jego dziełem. „L'Express”

Makiaweliczna, a jednocześnie ciepła opowieść o potędze książek, która całkowicie zaskakuje. To jedna z najbardziej osobistych powieści Guillaume’a Musso. I jedna z najlepszych. „Le Parisien”

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Pisarka, która od początku kariery obsesyjnie pilnuje swojej prywatności, nagle gości na pierwszych stronach gazet, nie mogąc opędzić się od dziennikarzy. Lecz to nie otrzymana przez Florę Conway Nagroda Franza Kafki jest powodem wzmożonego zainteresowania życiem autorki. Niewyjaśnione, wręcz nierealne okoliczności zaginięcia jej córki odciskają na niej piętno, jednocześnie podsycając ciekawość opinii publicznej. Osobista tragedia autorki staje się dobrą okazją dla wydawczyni, która nakłania Florę do przelania rozpaczy na papier i korzystania z promocji. • Kto jest odpowiedzialny za zniknięcie trzyletniej Carrie? Odpowiedź na to pytanie jest bardziej zaskakująca, niż mogłoby się wydawać. Podobnie jak gęsto utkana sieć wydarzeń, która oprowadziła bohaterkę do skraju wytrzymałości. Gdzie kończy się prawdziwe życie, a zaczyna fikcja? • To moje pierwsze spotkanie z autorem, może dlatego oceniam książkę pozytywnie. Sposób prowadzenia historii utrzymuje w napięciu do końca. Powieść kryminalna ze zgrabnie wplecionymi elementami fantastycznymi składa się na interesującą całość. Chętnie sięgnę po inne powieści. Mam nadzieję, że każda z nich jest unikatowa, bo nawet tak ciekawy schemat, wykorzystywany w każdej książce może stać się przewidywalny. • „Zabawa w chowanego” jest dowodem na to, że książki wciągają. Dosłownie...
  • Nie moj klimat, dziwne poplątanie wątków, bardzo dziwna historia, pisane jakby na siłę. To nie jest ten Musso, którego kocham w innych książkach
  • To moja pierwsza przeczytana książka Musso. Po przeglądnięciu opinii, głównie negatywnych, pomyślałam - o, to mnie teraz zachęciliście. Moje wrażenia są zgoła inne niż reszty czytelników :) Jak to jego najgorsza książka to zabieram się za inne :)
  • Dziecinne uproszczenia i cytaty z wielkiej literatury, niedopracowane wątki, dalekie od złożenia się w miarę spójną fabułę. Chybiona rzecz, Aby porzucić wątek prowadzący na manowce, autor wykonuje gest, dziwnie przypominający, znany z rzymskiego antyku znak nakazujący zabicie pokonanego gladiatora i.. znika. Podświadoma, miażdżąca autorecenzja.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo