Głód:

pamiętnik (mojego) ciała

Tytuł oryginalny:
Hunger
a memoir of (my) body,
Autor:
Roxane Gay
Tłumacz:
Anna Dzierzgowska
Wydawcy:
Wydawnictwo Cyranka (2021)
ebookpoint BIBLIO (2021)
ISBN:
978-83-957838-5-2, 978-83-961473-2-5
Autotagi:
druk
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
4.0 (2 głosy)

To nie jest książka o odchudzaniu. Ani poradnik o zdrowym stylu życia. Ani też pocieszająca proza o „odnalezieniu siebie”. To bezwzględnie szczera historia zmagań z otyłością i napiętnowaniem. Pamiętnik o traumie. O prześladowaniu i bolesnym odzyskiwaniu własnego ciała. I o wielkim tryumfie.

Olśniewająca […], zdyscyplinowana intelektualnie i głęboko poruszająca.„The New York Times Book Review”

Surowa, mocna proza Gay wyznacza kierunki. Autorka mierzy się z całymi dekadami wstydu i nienawiści w stosunku do siebie, odzyskując własne ciało, którego nigdy nie powinna była utracić.„Entertainment Weekly”

Roxane Gay, niezniszczalna, niesforna, nieskrępowana, żyj swoim życiem. Wszyscy jesteśmy lepsi, gdy robisz to w ten sam zaciekle uczciwy sposób, w jaki napisałaś tę książkę.„The Los Angeles Times”

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Książka „Głód…” amerykańskiej feministycznej aktywistki, działającej na rzecz ciał­opoz­ytyw­nośc­i i siostrzeństwa Roxane Gay wywarła sporo emocji na klubowiczkach DKK. Jest to historia osoby chorobliwie otyłej. Historia z traumą. To książka-pamiętnik i rozliczenie się z przeszłością. Ze swoimi słabościami, bezsilnością i złością. Jak zauważyła jedna z klubowiczek, choć temat jest bardzo niełatwy w odbiorze powinien być omawiany z młodzieżą. Pozycja nie do poduszki. • Kamil Dąbrowski, koordynator DKK Oddziału „Czechowice”
  • “Głód” to książka-pamiętnik aktywistki i feministki Roxane Gay. Pisarka zmierzyła się w nim z własną otyłością, z tym co doprowadziło jej ciało do takiego stanu oraz z trudnościami życia osoby z nadwagą. Ja osobiście mam do tej książki mieszane uczucia – z jednej strony doceniam formę dziennika, styl pisarski oraz sam pomysł na autoterapię i poruszanie ważnych tematów (stąd moja wysoka ocena 7,5/10), jednak z drugiej – jest tu wiele szkodliwych fragmentów, oraz takich z którymi mocno mogłabym polemizować. Wiele razy miałam takie wrażenie, że wydając ten dziennik autorka nie jest sama świadoma tego, że jest dopiero w połowie swojej drogi do pogodzenia się z pewnymi rzeczami i jak bardzo potrzebuje terapii czy też pomocy w swoim podejściu do nadwagi. Zachęcam do przeczytania jako biografia autorki ale zdecydowanie NIE jako wszelaki poradnik.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo