Polskie pieśni eucharystyczne:

Polish eucharistic hymns

Słowa:
Franciszek Karpiński (1741-1825)
Wykonanie:
Poznańskie Słowiki
Polska Filharmonia Bałtycka im. Fryderyka Chopina
Marian Sawa (1937-2005)
Opracowanie:
Tomasz Flasza (1865-1940)
Jan Węcowski (1931-2021)
oraz:
Leon Snarski
Stefan Stuligrosz (1920-2012)
Wydawca:
Veriton
Autotagi:
nagrania muzyczne
płyty gramofonowe
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna im. dr. Władysława Biegańskiego w Częstochowie - Katalog księgozbioru
Więcej informacji...
5.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, czy to przez zbyt powszechną dostępność, czy to przez uprzedzenia, jak piękne są polskie pieśni religijne i jakie piękno wyrażają w swoich chorałach już od kilkuset lat, co jest wielkim i nieodłącznym fragmentem polskiej historii. Słuchając ich, czas zwalnia przy oddawaniu się kontemplacji, a proste słowa w niesamowity sposób przybliżają do Boga.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Słowa:Franciszek Karpiński (1741-1825)
Kompozytorzy:Jan Chmielowski Antoni Wiktor Hlond (1884-1963) Henryk Roman Nowacki (1891-1968) Idzi Ogierman Mański (1900-1966) Tadeusz Paciorkiewicz (1916-1998) Zbigniew Piasecki (1916-2011)
Wykonanie:Poznańskie Słowiki Polska Filharmonia Bałtycka im. Fryderyka Chopina Marian Sawa (1937-2005)
Opracowanie:Tomasz Flasza (1865-1940) Jan Węcowski (1931-2021)
oraz:Leon Snarski Stefan Stuligrosz (1920-2012)
Wydawca:Veriton
Autotagi:muzyka nagrania nagrania muzyczne płyty gramofonowe
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo