Minimediacje z dziećmi

Inne tytuły:
opowieści i ćwiczenia spójne z ideami Porozumienia bez przemocy
o dzieleniu się, docenianiu, przepraszaniu i świętowaniu
Autor:
Katarzyna Dworaczyk
Wydawca:
Klett Polska (2020-2021)
ISBN:
978-83-8165-116-5, 978-83-8165-647-4
978-83-8339-087-1
Autotagi:
druk
książki
opowiadania
poradniki
publikacje dydaktyczne
rodzina
wychowanie
zbiory opowiadań

Konflikt z dzieckiem może być bolesnym przeżyciem dla każdego dorosłego, a kłótnie między rówieśnikami źródłem frustracji opiekunów i nauczycieli. Minimediacje to metoda konstruktywnego rozwiązywania konfliktów, która ma zastosowanie w domu, na placu zabaw, w szkole, a nawet w pracy. Minimediacje to opowieści o tym, jak być częścią rozwiązania konfliktu, a nie jego przyczyną. Książka obejmuje 20 opowiadań, będących wprowadzeniami do ćwiczeń, a także teorię na temat poszczególnych zagadnień. Książka pomaga zrozumieć, na czym polega rozwiązywanie sytuacji konfliktowych z dziećmi w duchu Porozumienia bez przemocy. Jest kierowana zarówno do rodziców chcących wzmocnić swoją relację z dzieckiem, jak i do nauczycieli, którzy w codziennej pracy ze względu na jej specyfikę wykorzystują rozmaite metody wychowawcze. Książka zaprasza do własnej wewnętrznej podróży i do towarzyszenia dziecku we wzrastaniu, do budowania świadomości (u siebie i u dziecka), do pokazywania, że zawsze mamy wybór, że możemy dbać o siebie i jednocześnie brać pod uwagę innych. Dowiecie się z niej, dlaczego nie warto łapać cuchnących skarpetek, o co chodzi z przychylnością i wielu, wielu innych rzeczy.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo