Koniec lipca

Scenariusz:
Maria Rostocka
Wydawca:
Kultura Gniewu (2020)
ISBN:
978-83-66128-47-7
Autotagi:
beletrystyka
druk
film i wideo
ikonografia
komiksy
komiksy i książki obrazkowe
książki
powieści
Źródło opisu: Miejska Biblioteka Publiczna im. Zdzisława Arentowicza we Włocławku - Katalog księgozbioru
4.3 (3 głosy)

Mała podmiejska miejscowość. Lipiec się kończy, przeleciała już połowa lata. Dwunastoletni Alek, wysłany przez matkę na wakacje do domu babci, stara się znaleźć sobie jakieś zajęcie, by zabić nudę, ale także by odpędzić dręczącą myśl: „On tutaj jest. Tuż obok. Wystarczy przejść przez łąkę…". Zaraz zacznie się sierpień. Jeszcze tylko piątek, sobota i niedziela, i już nic nie będzie takie samo...[nota wydawcy]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Bardzo krótki, a bardzo treściwy komiks. Wspaniale przedstawione relacje międzyludzkie, postaci z krwi i kości. Do tego pięknie namalowany, z bardzo dobrze skomponowanymi kadrami. Jedyne czego mi zabrakło, to trochę większej naturalności w dialogach (np. w jednej scenie dziecko mówi do innego dziecka "wciąż ta sama stara śpiewka!" co wybiło mnie nieco z immersji).
  • „Koniec lipca” to zwycięzca MFKiG w kategorii komiks roku 2020 i jednocześnie powieść, która wzbudziła we mnie wiele dyskomfortu emocjonalnego ale też wiele ciepła. • Bohaterem książki jest Alek- spędzający wakacje u swojej babci na wsi. Akcja zaś rozgrywa się na przestrzeni trzech ostatnich dni lipca, kiedy chłopca odwiedza matka, a atmosfera w domu zaczyna gęstnięć poprzez nie wypowiedziane wprost problemy między domownikami. W sielskiej, wiejskiej scenerii oglądamy niemy spektakl wylewającego się żalu pomiędzy córką a matką, wiecznych pretensji zgorzkniałej babci wobec zagubionego, dorastającego wnuka oraz rodzinnych problemów mieszkańców okolicznych domów. • Nie znajdziemy w tym komiksie wielkich przełomów ani zwrotów akcji. To wycinek z życia kilku przypadkowych osób- i to właśnie jest tutaj wartością dodatnią. Te niewygodne emocje - bo to chyba najlepsze określenie- przechodzą nas na wskroś i wręcz trudno uwierzyć, że zawarte są one w ponad stu stronnicowy, prostych obrazkach. • A jeśli już o grafikach mowa- komiks, po zdobyciu nagrody spotkał się z dużą krytyką przez swój „niedbały” / „szybki” i „infantylny” styl. Wiedząc o tym podeszłam do książki z dużą rezerwą, jednak jak dla mnie te rysunki okazały się strzałem w dziesiątkę. Wszystko- od sposobu rysowania autorki, przez kadry aż po kolory wydawało mi się idealnie odzwierciedlające klimat powieści. • Jedyne, co mogłoby według mnie jeszcze wzmocnić tę książkę byłoby niespodziewane zakończenie z lekkim twistem. Jednak to tylko moja subiektywna myśl i rozumiem, że autorka chciała by od początku do końca był to po prostu zwykły wycinek czasu. • Podsumowując - polecam ten komiks każdemu, kto odczuwa tęsknotę za spędzaniem lata na wsi jako dziecko oraz każdemu kto w prostych kadrach z życia umie dopatrzeć się czegoś głębszego.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo