Terapeutyczna moc nerwu błędnego:

praca z ciałem oparta na teorii poliwagalnej

Tytuł oryginalny:
Accessingthe healing power of the vagus nerve
self-help exercises for anxiety, depression, trauma, and autism,
Autor:
Stanley Rosenberg
Tłumacz:
Andrzej Homańczyk
Przedmowa:
Stephen W. Porges
Benjamin Shield
Redakcja:
Jolanta Jaworek
Wydawcy:
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego (2020)
Uniwersytet Jagielloński - Wydawnictwo
Wydane w seriach:
Psyche/Soma
ISBN:
978-83-233-4773-6
Autotagi:
druk
książki
poradniki
5.0

Praktyczny przewodnik dla psycho- i fizjoterapeutów oraz osób zmagających się z przewlekłym stresem i depresją Stanley Rosenberg, specjalista w zakresie terapii czaszkowo-krzyżowej z ponadtrzydziestoletnim doświadczeniem, przekonuje, że stany psychiczny i emocjonalny człowieka zależą przede wszystkim od prawidłowego działania nerwu błędnego. Opierając się na teorii poliwagalnej, autor udowadnia, że liczne powszechnie występujące problemy psychiczne i fizyczne - od lęku przez depresję po migreny i ból pleców - świadczą o nieprawidłowym funkcjonowaniu tego nerwu. Terapeutyczna moc nerwu błędnego zawiera proste ćwiczenia do samodzielnego wykonywania, które umożliwiają regulację działania nerwu błędnego w celu osiągnięcia stanu głębokiego odprężenia, poprawy jakości snu i regeneracji po urazie lub traumie. Proponowane przez autora metody pracy z ciałem można również z powodzeniem stosować w terapii zaburzeń ze spektrum autyzmu. Rosenberg pokazuje, jak dobre funkcjonowanie autonomicznego układu nerwowego pozwala uzyskać wewnętrzny spokój i równowagę oraz pozytywnie wpływa na relacje z innymi. Nerw błędny jest nerwem czaszkowym łączącym obszary pnia mózgu z kilkoma narządami wewnętrznymi. Twórca teorii poliwagalnej, Stephen W. Porges, udowadnia, że funkcjonowanie tego nerwu ma ogromny wpływ na ludzką psychikę. Autor niniejszej książki wykorzystuje teorię poliwagalną w fizjoterapii, a zaproponowane przez niego techniki znajdują zastosowanie w zaburzeniach lękowych, terapii traumy i depresji oraz pracy z osobami z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Stanley Rosenberg, specjalista w zakresie terapii czaszkowo-krzyżowej z ponadtrzydziestoletnim doświadczeniem. Przez wiele lat uczył się pod kierunkiem Alaina Gehina, odbywał szkolenia w Instytucie Upledgera, uczestniczył w kursach prowadzonych przez Giorgię Milne, badał zastosowania terapii czaszkowo-krzyżowej w pracy z dziećmi wraz z Benjaminem Shieldem oraz uczestniczył w kursach osteopatii prowadzonych przez Jeana-Pierre’a Barrala. Przez wiele lat prowadził w Danii szkołę, w której uczył integracji strukturalnej, masażu powięziowego, masażu blizn, biomechanicznej terapii czaszkowo-krzyżowej, masażu wisceralnego i biotensegracji.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Jesli interesują cię takie tematy jak autyzm, depresja, zespół stresu pourazowego, nadwrażliwość słuchu czy przepuklina rozworu przełykowego to książka dla Ciebie.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo